________________
१९०
ध्यानशतकम्
संवरवंत मुनितप आगल, चढतागुणनी श्रेणि; सो० कर्मबंधने मंद करे वली, क्षयकारी पिण तेण । सो० कर्म० ९ लहि समवाय खपावे कर्मने, तर्य ध्यान संयोग; सो० । ज्ञानि निर्मल कर्म खपावीने, दीपे शुद्ध निरोग । सो० कर्म० १० कर्मचित्रता इण परि चिंतवे, जन्म मरण दुखकार; सो० । चर थिर जोग तिभावजगत्रता, चेतनथी परधार । सो० कर्म० ११ कर्मउदयकरी बहुदुख जने लहे, जन्म मरण भयहानि; सो० कर्मभिन्न इम ध्यानी ध्यावज्यो, देवचंद्रनो ध्यान । सो० कर्म० १२
[दुहा]
नभ अनंत जिनवर कह्यो, नामे लोकाकाश; असंखप्रदेशी त्रिगुणमय, छहूं द्रव्यका वास । १ उर्द्ध मध्य अध भागथी, त्रिभुवन कहीये लोक; त्रिविध वायु आधार छे, सर्व द्रव्यनो सोक । २ प्रथम घनोदधि बीय छे, घनमारुत तनवात; लोक धर्यो निजशक्तिथी, आति ऊंचो जसु गात । ३ लोकांते घनोदधि छे, तसु तलि घन तनुवात; अधोलोक सगराजनो, उर्द्धलोक रजु सात । ४ वेअसमा आकार अध, मध्ये झालरि जेम; ऊरधलोक मृदंगसम, त्रिविध लोक थिर एम । ५ अधोलोक सग नरक छे, नारक खंट वसंत; दुख क्लेश प्राणी लहे, शीततृषादि अनंत । ६ शीतवात तो सी कहूं, मेरु गले जसू ताप; हिंसादिक पण कारणे, नरक लहे दुखव्याप । ७ मिथ्या अविरति रौद्रता, कृष्णलेश अति क्रोध; छेदन भेदन ताडना, लहे नरकने सोघ । ८ बंध अधोमुख अगनितल, ज्वालन पिलन यंत्र; लोहकंटके चालवण, छेदन भेद अखत्र । ९ दुस्सह रोगप्रकोपथी, पडे उपडे तेह; अतिदुखीया सरणो तके, पूरवकृत फल एह । १० मित्रबंध न तिको तिहां, निरदय पापी सर्व; हुंडाकृति कुध्यानगत, रौद्रमुख विणु दर्व । ११ वहे पूति दुरगंध अति, करे रौद्र अति कूप; रौद्रध्यान अति चिंतवे, निज थिरताथी चूप । १२ विभंगतणे बल जाणिने, निजकृत कर्म स्वभाव; अज्ञानी अति दुख धरे, ज्ञाता उपशमभाव । १३
[ढाल-४ - राग-सूरजसाम्हा हो पोलि. एहनी] साधे मोक्ष मुनि सहो ज्ञानी, संवेगे नरभव लही; म्हारा लाल० तजि विषया सारी सहो ज्ञानी, कर्म हणे तप आदरी हो । म्हा० १ साधे इच्छित तेह, ज्ञानी० कष्ट पड्यां धर्म नवि तजे; म्हा० क० । तेहिज ज्ञाननो गेह हो० तजि प्रमाद निजगुण भजे । म्हा० क० २
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
