________________
१५६
ध्यानशतकम
चोथु वधादिक पाप करतो, जावजीव न ओसरे;
परलोक समे पण न चिंते, कालसौरिकनी परे ।।५।। चाल : एह लक्षण रे, रौद्रतणां जिनजी कहे; एणे ध्याने रे, इहलोके पण दुःख लहे।
एह ध्याने रे, रौद्र अवरने चितवी; पातिकनी रे, राशि कमाये नवनवी ।। त्रोटक : नवनवी आपद लहे आपे, द्रोह पापे जीवडो;
ललितांगशुं जिम द्रोह करतो, तास दास जडो वडो । द्रोही सुदर्शनतणो जोगी, सर्पथी परभवे गयो;
युगबाहु उपरें द्रोह बुद्धि, दुःखी मणिरथ थयो ।।६।। चाल : इण ध्याने रे, परभव होय निरयगति; कंडरिको रे, कुरुडो उक्कुरडो जति ।
ब्रह्मदत्तो रे, चक्की सुभूम वसुनृपो; तिम मंडिक रे, लोहखुरो चौराधिपो ।। त्रोटक : पौराधिपो तिम मंद मम्मण, सेठ पमुहा बहुजणा;
चारे प्रकारे रौद्र करीने, नरके पहुता अतिघणा । तेण जाणी रौद्रध्यान छंडो, भविक शुभमति आदरो; कहे भाव समता भाव भावी, सुखे सिद्धिवधू वरो ।।७।।
इति रौद्रध्यानस्वरूपम् ।
[ढाल-३, दुहा] सिद्धि लता वने जलधरु, सुख संतान निदान; त्रीजु ध्यान कहुं हवे, नामे धरम ध्यान ।।१।। सर्व जीव निज जीवसम, चिंतवतो गुणवंत; समता रसमां झीलतो, थोर संवेग धरंत ।।२।। धीरपणे सहतो सदा, परिसह ने उपसर्ग; रागादिक सर्व जीपतो, अंतरंग रिपु वर्ग ।।३।। निरमल संजम पालतो, परिहरतो सवि दोष; आशा परनी छांडतो, मन धरतो संतोष ।।४।। सुख सघलां संसारनां, चिंतवतो दुःखरूप; एह ध्यानने ध्याववा, योग्य कह्यो मुनिभूप ।।५ ।।
[राग - प्रणमुं तुम सीमंधरुजी...देशी] चार भेद तेहना कह्यांजी, तिहां ए पहेलो जाण; चित्त विवेकी चिंतवेजी, श्री जिन आण प्रमाण, चतुरनर, सेवो श्री जिनवाण, कामित पूरण सुरलताजी; शिव सुख सुरतरु खाण, चतुर० ।।१।। मूलथकी जेणे कर्योजी, रागादिक रिपु अंत; ते जिन नवि बोले मृषाजी; जेहनुं ज्ञान अनंत, चतुर० ।।२।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org