________________
२८४
श्रीधर्मविधिप्रकरणम् दीवि व्व मोहफाली, करि व्व उब्भिज्जमाणमयपसरो । सो भोयणं पि न कुणइ, विहिएहि वि चाडुयसएहिं ॥३६९।। ता वच्छ ! जहा जाणसि, तहा जिमावेसु मह सुयं अहुणा ।
सव्वं पि कयं तुमए, कज्जमिमं साहयंतेण" ॥३७०॥ "अह दढधम्मो सुदिढं, अंगीकाऊण तं निवाएसं । बहुबुद्धिरयणजलही, पत्तो सिवकुमरपासम्मि ॥३७१॥ निस्सीहियाइ इरिया-वहियं पडिक्कमिय देइ वंदणयं । अणुजाणसु त्ति भणिरो, उवविसइ य कुमरआसन्ने ॥३७२।। भणइ सिवो इब्भ ! अहो, सागरदत्तम्मि एरिसो विणओ । दिट्ठो मए मुणीणं, सो कह मइ जुज्जए तुज्झ ॥३७३।। अह आह इब्भपुत्तो, जस्स मणो वासियं समत्तेणं । सो विणयवंदणाणं, अरिहो इह को वि हु न देसो ॥३७४॥ नवरं पुच्छामि तुम, कुमार अहमागओ य पुच्छेउं । कह भुंजसि नेव तुम, रे सज्जराउरियदेहु व्व ॥३७५।। भणइ सिवो मित्त ! न मं, वयगहणत्थं मुयंति पियराई । तो भावजई होऊ, रहिओ हं इह गिहविरत्तो ॥३७६।। उव्विज्जिऊण जेणं, मुत्तुं पियराइणो मइ ममत्तं । अणुजाणंति वयट्ठा, मित्त ! न भुंजेमि इत्तो हं ॥३७७॥ इब्भो भणइ महासय !, जइ एवं ता तुमं जिमसु जम्हा । धम्मो देहाहीणो, देहं च विणा न आहारं ॥३७८॥ किं च महामुणिणो वि हु , कुमार ! गिण्हंति फासुयाहारं । देहे य निराहारे , कम्माणं निज्जरा दुकरा ॥३७९।। कुमरो वि भणइ कह मम, मित्त ! नियगिहठियस्स । आहारो निरवज्जो, अभोयणं वरतरं तम्हा ॥३८०॥ इब्भो पभणेइ गुरूं, तं मह इत्तो य तुज्झ सीसो हं। आणिस्से सव्वमहं, जं इच्छसि तुममसावज्जं ॥३८१॥
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org