________________
परिशिष्ट-१८
टीका में उद्धृत गाथाएं
(गा. १ टी. प. २) (विभा. ६३१)
(गा. १ टी. प. २) (विभा. ६३३)
(गा.१ टी. प. २) (गा. १४ टी. प. ६) (दशचू.२ । १२)
(गा. २० टी. प. ११)
(गा. ५६ टी. प. २२)
(गा. ६१ टी. प. २४)
गुरुचित्तायत्ताई, वक्खाणंगाइ जेण सव्वाइं । जेण पुण सुप्पसन्नं, होइ तयं तं तहा कजं ॥ आगारिंगियकुसलं, जइ सेयं वायसं वए पुजा । तह वि य सिं न विकूडे, विरहम्मि य कारणं पुच्छे । गुर्वायत्ता यस्मात्, शास्त्रारंभा भवंति सर्वेऽपि । तस्माद् गुर्वाराधनपरेण हितकांक्षिणा भाव्यम् ॥ कि मे कडं किं च ममत्थि सेसं, किं सक्कणिज्जं न समायरामि रागाद्वा द्वेषाद् वा मोहाद् वा वाक्यमुच्यते ह्यनृतम् । यस्य तु नैते दोषास्तस्यानृतकारणं किं स्यात् ॥ जोगो विरियं थामो, उच्छाह परक्कमो तहा चेट्ठा। सत्ती सामत्थं चिय, जोगस्स हवंति पज्जाया। पुव्वं अपासिऊणं, छूढे पाए कुलिंगए पासे । न य तरइ नियत्तेउं, जोगं सहसाकरणमेयं ॥ बालस्त्रीमूर्खमूढानां, नृणां चारित्रकांक्षिणाम् । अनुग्रहाय तत्त्वज्ञैः, सिद्धान्तः प्राकृतः स्मृतः ॥ णेगविहा इड्ढीओ, पूयं परवादिणं च दणं । जस्स न मुज्झइ दिट्ठी, अमूढदिढिं तयं बिंति ॥ खमणे वेयावच्चे, विणय-सज्झायमादिसु संजुत्तं । जो तं पसंसए एस, होइ उववूहणाविणओ॥ एएसुं चिय खमणादिएसु सीदंतचोयणा जा उ । बहुदोसे माणुस्से, मा सीद थिरीकरणमेयं ।। साहम्मियवच्छल्लं, आहारादीसु होइ सव्वत्थ । आएस गुरुगिलाणे, तवस्सि बालादी सविसेसं ।। कामं सभावसिद्धं, तु पवयणं दिप्पते सयं चेव । तह वि य जो जेणऽहिओ, सो तेण पभावए तं तु ॥ अइसेस-इड्डि-धम्मकहि-वादि-आयरिय-खमग्र-णेमित्ती। विजा-राया गणसम्मता य तित्थं पभावेति ॥ समितीण य गुत्तीण य, एसो भेदो तु होइ णायव्यो। समिती पयाररूवा, गुत्ती पुण उभयरूवा तु॥
(गा. ६४ टी. प. २६)
(गा. ६४ टी. प. २७) (निभा. २६)
(गा.६४ टी. १. २७) (निभा. २७)
(गा. ६४ टी. प. २७) (निभा. २८)
.६४ टी. प. २७) (निभा. २६)
टी. प. २८) (निभा. ३१)
टी. प. २८) (निभा. ३३)
(गा. ६५ टी. प. २८) (निभा. ३६)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
