SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 153
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ ॥१४२॥ मावश्यक-हारिभद्रीयवृत्तिः तिलपुष्फजीवा उद्दाइत्ता एगाए तिलसंगलियाए वञ्चायाहिति' ततो गोसालेण असदहतेण ओसरिऊण सलेटुगो उप्पाडिओ एगंते पडिओ, अहासन्निहिएहि य वाणमंतरेहिं मा भगवं मिच्छावादी भवउ, वासं वासितं, आसत्थो, बहुलिआ य गावी आगया, ताए खुरेण निक्खित्तो पइडिओ, पुप्फा य पच्चाजाया मगहा गोबरगामो गोसंखी वेसियाण पाणामा। कुम्मग्गामायावण गोसाले गोवण पउढे ॥ ४९३ ॥ ताहे कुम्मगाम संपत्ता, तस्स बाहिं वेसायणो वालतवस्सी आयावेति, तस्स का उप्पत्ती ?, चंपाए नयरीए रायगिहस्स य अंतरा गोब्बरगामो, तत्थ गोसंखी नाम कुटुंबिओ, जो तसि अधिपती आभीराणं, तस्स बन्धुमती नाम भज्जा अवियाउरी । इओ य तस्स अदरसामंते गामो चोरेहिं हओ, तं तूण बंदिग्गहं च काऊण पहाविया । एकाऽचिरपसूइया पतिमि मारितेचेडेण समं गहिया, सातं चेडं छडाविया, सो चेडओ तेण गोसंखिणा गोरुवाणं गएण दिहो गहिओ य अप्पणियाए महिलियाए दिण्णो, तत्थ पगासियं-जहा मम महिला गूढगम्भा आसी, तत्थ य छगलयं मारेत्ता तिलपुष्पजीचा स्पद्रुत्य एकस्या तिकशिम्बायां प्रत्यापास्यन्ति, ततो गोशालेमाश्रावताऽपसृत्य समूल उत्पाटित एकान्ते पतितः, यथासनिहितैयन्तश्वमा भगवान् मृषावादी भूः, वर्षा वर्षिता, आश्वस्तः, बहुलिका च पौरागता, तस्याः खुरेण निक्षिप्तः प्रतिष्ठितः, पुष्पाणि च प्रत्याजातानि ।(मगधो गोवरग्रामः गोशवी वैशिकानां प्राणामिकी । कूर्मग्राम भातापना गोशालः गोवनं प्रद्विष्टः ॥१९३॥)तदा धर्मग्रामं संप्राप्ती, तस्मादहिः वैश्यापनो बालसपस्वी भातपति, सस्य कोत्पत्तिः ?, चम्पाया नगर्या राजगृहस्य चान्तराले गोबरप्रामः, तत्र गोशङ्खी नाम कौटुम्बिकः, यस्तेषामधिपतिराभीराणा, तस्य बन्धुमनिर्नाम भार्याऽप्रसविनी। इतश्च तस्यादूरसामन्ते प्रामश्चौरहतः, तं हवा बन्दीग्राहं च कृत्वा प्रधाविताः । एकाऽचिरप्रसूता पत्यौ मारिते दारकेण समं गृहीता, सातं दारकं स्याजिता, स दारकस्तेन गोशद्धिमा गोरूपेभ्यो गतेन दृष्टो गृहीतश्चारमीयायै महेलाथै दत्तः, तत्र प्रकाशितं यथा-मम महेला गृढगर्भाऽऽसीत. तत्र च छगलकं मारयिरधा लोहिअगंधं करेत्ता सूइयानेवस्था ठिया, सर्व जं तस्स इतिकत्तवं तं कीरइ, सोऽवि ताव संवड्डइ, सावि से माया चंपाए विकिया, वेसियाथेरीए गहिया एस मम धूयत्ति, ताहे जो गणियाणं उवयारो तं सिक्खाविया, सा तत्थ नामनिग्गया गणिया जाया । सो य गोसंखियस्स पुत्तो तरुणो जाओ, घियसगडेणं पं गओ सवयंसो, सो तत्थ पेच्छइ नागरजण जहिच्छि अं अभिरमंतं, तस्सवि इच्छा जाया-अहमवि ताव रमामि, सो तत्थ गतो वेसावाडयं, तत्थसा चेव माया अभिरुइया, मोहं देइ विआले हायविलित्तो वच्चइ। तत्थ वचंतस्स अंतरा पादो अमेज्झेण लित्तो, सोन याणइ केणावि लितो। एत्थंतरा तस्स कुलदेवया मा अकिञ्चमायरउ बोहेमित्ति तत्थ गोहए गार्वि सवच्छियं विउविऊण ठिया, ताहे सोतं पायं तस्स उवरि फुसति, ताहे सो वच्छओ भणइ-किं अम्मो ! एस ममं उवरि अमेझलित्तयं पादं फुसइ ?, ताहे सा गावी माणुसियाए वायाए भणइ-'किंतुम पुत्ता! अद्धितिं करेसि?, एसो अज्ज मायाए समं संवासं गच्छा, तं एस एरिसं अकिञ्चं . रुधिरगन्धं कृत्वा प्रसूतिनेपथ्या स्थिता, सर्वं यत्तस्येतिकर्तव्यं तत्करोति, सोऽपि तावत् संवर्धते, साऽपि तस्य माता चम्पायर्या विक्रीता, वेश्यास्थविरया गृहीतषा मम दुहितेति, तदा यो गणिकामामुपचारस्तं शिक्षिता, सा तत्र निर्गतनामा गणिका जाता । स च गोशशिनः पुत्रस्तरुणो जातो, तशकटेन चम्पा गतः सवयस्यः, स सत्र प्रेक्षते नागरजनं यादृच्छिकमभिरममाणं, तस्यापीच्छा जाता-अहमपि तावद् रमे, स तत्र गतो वेश्यापाटके, तत्र सैव माताभिरुचिता, मूल्यं ददाति विकाले सातविलिप्तो व्रजति । तत्र व्रजतः अन्तरा पादोऽमेध्येन लिप्तः, स न जानाति केनापि लिप्तः । अत्रान्तरे त्रस्य कुलदेवता मा अकृत्यमाचारीत् बोधयामीति तत्र गोष्ठे गां सवरसां विकुर्च्य स्थिता, तदा स तं पादं तस्योपरि स्पृशति, तदा स वरसो भणति-किमम्ब ! एष ममोपरि अमेध्यलितं पादं स्पृशति !, तदा सा गौर्मानुष्या वाचा भणति-किं स्वं पुत्रातिं करोषि !, एषोऽध मात्रा समं संवासं गच्छति, तदेव इरशमकृत्यं ववसइ अन्नपि किं न काहितित्ति' । ताहे तं सोऊणं तस्स चिंता समुप्पण्णा-'गतो पुच्छिहामि', ताहे पविहो पुच्छइ-का तुज्झ उप्पत्ती ?', ताहे सा भणति-किं तव उप्पत्तीए, महिलाभावं दाएइ सा, ताहे सो भणति "अन्नंपि एत्तिअं मोलं देमि, साह सम्भावं'ति सवहसावियाए सवं सिट्ठति, ताहे सो निग्गओ सग्गामं गओ, अम्मापियरो य पुच्छइ, ताणि न साहेति, ताहे ताव अणसिओ ठिओ जाव कहियं, ताहे सो तं मायरं मोयावेत्ता वेसाओ पच्छा विरागं गओ, एयावत्था विसयत्ति पाणामाए पवज्जाए पवइओ, एस उप्पत्ती।विहरंतो यतं कालं कुम्मग्गामे आयावेइ, तस्स य जडाहिंतो छप्पयाओ आइच्चकिरणताविआओ पडंति, जीवहियाए पडियाओ चेव सीसे छुभइ, तं गोसालो दहूण ओसरित्ता तत्थ गओभणइ-किं भवं मुणी मुणिओ उयाहु जूआसेजातरो?, कोऽर्थः ? 'मन् ज्ञाने' ज्ञात्वा प्रवजितो नेति, अथवा किं इत्थी पुरिसे वा?, एक्कसिं दो तिण्णि वारे, ताहे वेसिआयणो रुट्ठो तेयं निसिरइ, ताहे तस्स अणुकंपणहाए वेसियायणस्स य उसिणतेय. व्यवस्यति अन्यदपि किं न करिष्यतीति । तदा तत् श्रुत्वा तस्य चिन्ता समुत्पसा 'गतःप्रक्ष्यामि तदा प्रविष्टः पृच्छति-का तवोत्पत्तिः, तदा सा भगति किं तवोत्पत्या, महिलाभावं दर्शयति सा, तदा स भणति-अम्यदपि एतावन्मूल्यं ददामि कथय सजावमिति शपथशपितया सर्व शिष्टमिति, तदा स निर्गतः स्वग्रामं गतः, मातापितरौ च पृच्छति, तौ न कथयतः, तदा तावदनशितः स्थितो यावत्कथितं, तदा सतां मातरं मोचयित्वा वेश्यायाः पश्चाद्वैराग्यं गतः, एतदवस्था विषया इति प्राणामिक्या प्रव्रज्यया प्रबजितः, एपोत्पत्तिः । विहरंश्च तत्काले कूर्ममामे भातापयति, तस्य च जटायाः षट्पदिका आदित्यकिरणतापिताः पतन्ति, जीवहिताय पतिता एवं शीर्षे क्षिपति, तगोशालो दृष्ट्वाऽपसृत्य तत्र गतो भणति-किं भवान् मुनिर्मुणित आहोश्वित् यूकाशय्यातरः!, अथवा कि श्री पुरुषो वा?, एकशः द्वौ श्रीन्वारान् , तदा वैश्यायनो रुष्टस्तेजो निसृजति, तदा तस्यानुकम्पनार्थाय वैश्यायनस्य चोष्णतेजः Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002521
Book TitleAgam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01
Original Sutra AuthorHaribhadrasuri, Bhadrabahuswami
Author
PublisherBherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust
Publication Year
Total Pages340
LanguageSanskrit
ClassificationBook_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak
File Size14 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy