________________
गिरनार गिरिवर नयणे...
॥२
॥
(राग : गिरिवर दरिशन विरला पावे) गिरनार गिरिवर नयणे निरखे, पूरव भव केरा पूण्य पसाये; । परिक्रम्मा सात ट्रॅक करे जे, दुःख दोहग तस दूर पलाये. ॥१॥ देवकोट नामे पहेले शिखरे, अनुपम चउद जिनालय सोहे;
बीजे अंबाजी गोरख त्रीजे, चोथे ओघड मुज मन मोहे.. परमपददायक पंचम शिखरे, नेम प्रभुजी मोक्षे सिधावे;
छठे अनसुया सातमे कालिका, सप्त शिखर इम गिरि सुहावे. ॥३॥ आवत इन्द्र इणगिरि उपरे, गजपद ठावीने कुंड बनावे;
नेमि जिणंदनी पूजा काजे, त्रिभुवन पावक जल तिहा लावे. ॥४॥ द्विजकुल पामी पूरव भवमां, साधु दुर्गछा करे तीव्र भावे; | कर्मवशे भवरणमा भमीने, दुर्गधा दुरभिपणुं पावे. गजपद कुंडनो महिमा सुणीने, रैवतगिरिवर यात्राओ आवे;
सात दिवस तस पावन जलथी, स्नान करी सुगंधित थावे. ॥६॥ पावन मे जलपानथी भविना, सघळां रोगो पलमा जावे;
निरमलनीरथी जिनने अर्ची, सर्व तीरथ पूजन फळ पावे. 'सुरभि' 'उदय' 'तापस' 'आलंबन', 'परमगिरि' 'श्रीगिरि' कहावे; ___ 'सप्तशिखर' 'चैतन्यगिरिवर', 'अव्ययगिरि ना सुरगुण गावे. ॥८॥ ध्येय रुपे गिरिवर ध्यावंता, आनंदघन आतम आराधे;
हेम परे तप तापे तपीने, त्रिभुवन वल्लभ शिवसुख साधे. ॥९॥
॥
५
॥
॥
७
॥
