________________
देवीपुराणम् .
२२७
क्या नश्चित्र आभूवदूती सदा वृधः सखा । कया शचिष्ठया वृता । इति प्रणीता परिस्तरण मंत्रः ॥३७॥
पवित्रेऽस्थो वैष्णव्यौ सवितुर्वः प्रसव उत्पुनामि अच्छिद्रेण । परिच्छेदनमन्त्रः ॥३८॥ इषेत्वो जैत्वा वायवस्थः देवो वः सविता प्रार्पयतु । सविता प्रार्पयतु श्रेष्ठतमाय कर्मणे॥
इति प्राज्य निरुपण मंत्रः ॥३६॥ त्रातारमिन्द्र सवितारमिन्द्र हवे हवे सुहवं शूरमिन्द्र ह्वयामि । शक्रं पुरुहूतमिन्द्र स्वस्ति नो मघवा धात्विन्द्रः । इति स व प्रतपन मंत्रः ॥४०॥
अनिशितासि सतपनं क्षित्वा जिनी द्वाजराजे ध्याये सन्माक्षि आदित्यैवास्नातो सीन्द्राण्यै । इति समूहनम् ॥४१॥
विष्णोशोऽर्यापूजित्वा दलेन त्वां चक्षुषा पश्यामि । इति संमार्जन मंत्रः ॥४२॥ प्रत्युष्टं रक्ष प्रत्युष्टा अरातय । योनिष्ठेऽप्युत् वक्षोनिष्ठरं भरातये पुनः । इति प्रतापनमंत्रः ॥४३॥
धूरसि धूळन्ते धूवत्वां या अस्मान् यस्त्वयं धूमिः ॥ धूर्ववतिधूर्ववतम् । देवानामसि वह्नितमं स्वस्तितमं पप्रितमं जुष्ठतमं देवहुतमं प्राहुतमं हविर्धान मृचेश्वमीछामी ते यज्ञपतीवार्षीः। इति पर्युक्षणमंत्र ॥४४॥
प्रजापतये स्वाहा । इन्द्राय स्वाहा । अग्नये स्वाहा । सोमाय स्वाहा । अन्तरिक्षाय स्वाहा । ओं भू स्वाहा । ओं भुवः स्वाहा । ओं स्वः स्वाहाः । इति मूलहोमाहुतयः ॥४५॥
एवं वेदिकोऽग्निः संष्टुतो भवति । अथातः परिस्तरण देवताः कथ्यन्ते ॥४६॥
परिसमूहने काश्यपः । उपलेपने विश्वेदेवाः । उल्लेखने मित्रा वरुणौ । उल्लिखने पृथ्वी । अम्पुक्षरणे गंधर्वा । अग्निः सादने शर्वः ॥४७॥
__मनुरुवाच । परिसमूह्योपलिख्योल्लिखन कर्मविधिरुच्यते । दक्षिणासादने ब्रह्मा । उत्तरतः पूरणे सागराः । प्रास्तरणे त्रसाः । अथावसादने शतक्रतुः । पवित्रवन्धने पितरः । प्रोक्षणी संस्कारे
मातरः ॥४८॥
