________________
२२६
षट्पञ्चाशोऽध्यायः
सवितुर्वः प्रसव तत् पुनामि इत्युत्पवनम् । तदेवाग्निरित्यर्चनम्। धूरसीति पर्युक्षणम् ॥२५॥ एवं लक्षण संयुक्त सर्वहोमेषु याज्ञिकम् । विधानं विहितं तत्र ब्रह्मणामित तेजसा ॥२६॥ अन्यथा ये प्रकुर्वन्ति सूत्रमाश्रित्य केवलन् । निर्वासास्तत्र गच्छन्ति सर्वे देवा न संशयः ॥२७॥ पद्द वा देवहेलनं देवासश्च कुमारयम् । अग्निर्मतिः स्यादेन गोविश्वान् मुञ्च त्वंहसः ॥२८॥
इति परिसमूहनमन्त्रः । मा नः रतोके तनये मा न प्राषि मानो गोषु मानो अश्वेषु रीरिषः । मानो वीरान्नुद्रभामिनोऽवधीः हविष्मन्तः सदमित्वा हवामहे । उपलेपनमन्त्रः ॥२६॥
त्वां वृत्तेष्विन्द्र सत्पति भवत्वां काष्ठां सव॑तः । सत्वन्नाश्चित्र वज्रस्ते वष्ठपा मस्तुवानोऽयुवः । गामश्वं रथ्यामिन्द्र सत्किरमत्राराज्यं न जिग्मये ॥३०॥
___ इत्युल्लिखन मंत्रः। वजं गच्छ गोष्ठामं वर्ष तु तेम्यो वर्धान्न् । देवसवितः परमस्यां पृथिव्यां शतेन । पाशैर्यास्मान् द्वेष्टि यं च वयं द्विष्मः । उद्धृत्यमंत्रः ॥३१॥
देवस्य त्वा सवितुः प्रसवेऽश्विनौ वाहुभ्यां पूष्णो हस्ताभ्यां अश्विनौ भैषज्येन तेजसे ब्रह्मवर्चसाभिषिचामि । अभ्युक्षणमंत्र ॥३२॥ अग्निमूर्धः दिवः ककुत्पतिः पृथिव्या अपंः । अपां रेतांसि जिन्वति स्वाहा । अग्निवाहनमंत्रः ॥३३॥
समिधाग्नि ध्र वस्य ते । घृतैर्बोधयतातिथिम् अस्मिन् हव्या जुहोत नः । सुसमिद्धा यशोचिषे घृतं तीवं जुहोति नः । अग्नये जातवेदसे । इति समिदाधान मंत्रः ॥३४॥
हिरण्यगर्भः समवर्तताग्रे भूतस्य जातः पतिरेक आसीत् । स दाधार पृथिवी द्यामुते माम् कस्मै देवाय हविषा विधेमः ॥ इति ब्रह्ममंत्र ॥३५॥
आपो हिष्ठा मयोभुवस्तान ऊर्जे दधातन । महेरणाय चक्षसे । यो वः शिवतमो रसस्तस्य भाजयतेह नः । उशतीरिव मातरः ॥ प्रणीतायुष्यमंत्र ॥३६॥
१. गिर ग।
२. सत्पती पतिम ग।
