________________
१२२
संसाराद्विविधान् महाभयकरादत्यन्त शोकान्वितान् ।
कर्मा वन्ध' सुर्यन्त्रितात् प्रतिसवां प्राणी घटी यन्त्रवत् ॥७॥ दृष्ट्वा चञ्चल तोय बुदबुद समं प्राप्येह मानुष्यकम् ।
५
सर्वं सर्व्वगतेन नान्यमतसा नवाच्चितो मोहतः ॥ ते धन्या भुवि मानवाः सुकृतिनस्ते सात्त्विकास्ते क्षमाः । तेषां जन्म कृतार्थकं न च मृताः शोच्या भवन्तीह ते ॥ ८ ॥ देवं परमार्थतः पशुपति सर्व्वात्मना संश्रिताः ।
प्राप्तं किन्तु न तैः प्रधानपुरुष हृद् वाञ्छितं तत् फलम् । ब्रह्मोपेन्द्र मरुन्महेन्द्र वसुभि विद्याधरैः सादरैः ।
७
लिङ्ग यस्य सदाच्चतं मुनि गणैरन्यैश्च दैत्यादिभिः ॥६॥ व्याप्तं येन चराचरं जगदिदं विश्वात्मना मूर्तिभिः ।
कस्तं कारण- कारणं पशुपति देवं परं नार्च्चयेत् ॥ त्रैलोक्य राज्यञ्च तथामरत्वं नागेन्द्रकन्या सुरयोषिताश्च ।
एतानि चान्यानि च ते लभन्ते येषां हरः प्रतिमना बभूव ॥ ११॥ ये लोकेषु विभूतिकान्ति वपुषो धम्र्म्मार्थ कामप्रदा ।
विभ्राणा मणिरत्नकुण्डलरुचि प्रोदभासि गण्डस्थले ॥ कुर्व्वन्ति स्व मयूखकान्ति किरणद्धष्टान्धकारा दिश ।
तत् सर्व्वं विविधं प्रसाद्य विबुधाः प्राप्ता विभूति पराम् ॥१२॥ यन्नीलोत्पलपत्र गन्ध सुरभि पीत्वा तु रात्रौ मधु ।
कामं चारू विलासिना" सुललितं सत्प्रेममालिङ्गितम् ॥
१. वृद्ध क ।
४. साहूतः क । ७. सदाचिते क ।
त्रयस्त्रशोऽध्यायः
८.
२. स्व क ।
५. लिकास्ते क ।
यशी क । ६. नीला क ।
३. प्रतिसवात् क ।
६. कृत्वांतितं क ।
१०. बिनासिनी क ।
