________________
देवीपुराणम्
घोर उवाच ।
ब्रह्मपुत्र महाबाहो शैलपुत्र्या नये मम' । को योग्यो ह्यत्र योधानां द्रुतकार्य्यस्य ब्रूहि नः ॥१४॥
3
नारद उवाच ।
यतः शशाङ्क - सम्पूर्णा बिलाञ्छन इवाननाः । तां दृष्ट्वा मुनयः क्षोभं किं पुनरसुराधिपाः ॥ १५ ॥ तथा त्वं सर्व्व-सैन्येन एको वा विगतायुधः । व्रजस्व यत्र ताः कन्याः शैलराज - सुतोत्तमाः ॥ १६ ॥ दक्षिणा सार्वदेवत्यै पौर्णमास्यां समाययौ । सवाहन - बलामात्यः सपुरोहितः सायुधः ॥१७॥ सुषेण कुरु हुङ्कारं देवल- विभु- दारुणैः । वाण - केशव - चामुण्ड - प्रनुहाद महाबलैः ५ ॥१८॥ सामन्तप्रवरैय्यधैर्म्मङ्गलं राशिभिस्तथा । मुहूर्ते प्रभिजिन्नाम्नि मध्याह्न त्यजते पुरम् ॥१६॥ तस्य निर्गच्छतो वेगात् श्वानो वास्थिमुखोऽभवत् । ध्वजे रुरोह कापोतः शिवा श्यामा च दक्षिणा | २०| पिङ्गला रूरूगोधा च शूकरी कबलास्तथा । गज- बानर सेनाज-शिखिच्छिवा च वामतः ॥ २१ ॥ पन्थानं भिन्दते सर्पः कुम्भोदकं व्यशीर्य्यत । रूराव वानरो ऋजो मार्जारो ह्यतिभैरवम् ॥२२॥ तैल-तक्र- तृण- केश मुण्डाभ्यक्तादि दर्शनम् । वान्तोन्मत्तजड़ मूक क्षुत्क्षाम-नक्रजं वरम् ॥२३॥ तुष कार्याशलवरगं निन्दितानाञ्च दर्शनम् । रक्ताम्बरधरं मुण्डं पङ्कामिषं तथा वसाम् ॥२४॥ ललाटं शकजं चापमुल्कापाता ध्वजाननाः । दिशां दाहो महीकम्प सरजः कलुषंनभः ॥२५॥ निस्तेजास्तपते भानुर्नयः प्रतिमुखावहन् । उष्णोदकं महाकूपं दारुणं दीर्घकासु च । कालविकृतिः पुष्पफलानामभवत् तदा ॥२६॥
င်
ग्रामजारण्यवासिनः ॥ २७ ॥
शीत उष्ण विर्पय्यासा मेघनादाश्च दारुणाः । श्रारण्य - सत्त्वा ग्रामेषु कृष्ण सर्प समूहाश्च शशश्चल' पिपीलिकाः । ध्वांक्षाणां महती सेना मृगाणाञ्च तथैव च । २८ । एते च पुर प्राकारे निपतन्ति वसन्ति च । दुर्गन्धः शर्करो वायुर्दीना योधा हत प्रभाः ॥२६॥ प्रचक्रिरे । ध्वजच्छत्र १४ पताकानां स्फुटनं दण्ड भेदनम् १५ |३०|
शकृन्मूत्रापातानि गज़ा अश्वा'
१. नयनं मम ग ।
४. सवाहन बलोमंत्रि क ग ।
७. कुम्भोदकं विशीर्यत ग १०. प्रतिमुखावहन् ग । १३. अश्वः ख ।
२. विलाञ्जन क ग ।
५. महारवं क ग ।
८. वसा ग ।
११. श्वानः क ग ।
१४. ध्वजछत्र ग ।
६७
४
३. दक्षिणाधीशदैवत्ये ख ।
६. वाशिभिः ग ।
६. अथदारुणाः क ग ।
१२. हा
१५. भिंदना ख ।