________________
५६ मुनिराज श्री भावविजयजी महाराजनुं जीवन चरित्र. ए बन्ने भव्यात्माओनी शुभ भावना दिन-प्रतिदिन वृद्धि ज पामती गइ. श्रद्धाळु अने भाविक श्रावकोए आ बन्ने भाग्यशाळीओनो आदर-सत्कार करवामां मणा न राखी. आ बन्ने मुमुक्षुओने पोताने आंगणे पधरावी पोतानुं घर पावन करता हता. संवत् १९८९ ना फागण शुदि ३ सोमवारनो शुभ दिवस हतो. ए पवित्र दिवसे प्रतिष्ठा-विधिनुं कार्य खतम थतां आ बन्ने मुमुक्षुओनो वरसीदाननो वरघोडो मोटी धामधूमथी चड्यो. प्रतिष्ठा प्रसंगे पधारेला हजारों स्त्री-पुरुषो आ वरघोडामा सामेल थया. आ बन्ने मुमुक्षुओना दर्शन माटे आखा धारवाड शहेरनी मानव-मेदनी उलटी हती, बहुमूल्य आभूषणो अने सुंदर वस्त्रोथी सज्ज थयेली सौभाग्यवंती स्त्रीओ दीक्षा-प्रसंगनां धवल-मंगल गाइ भाव--साधु
ओनी भावनाने अनुमोदती हती. चारे तरफ श्रीपार्श्वनाथ प्रभुनी, जैन शासननी, अने महात्मा मुनिराज श्रीभावविजयजी महाराजनी जयघोषणाना नाद गुंजी रह्या हता; तेमां वरसीदान देता आ बन्ने भाग्यशाळीओ वरघोडामां दरेक स्त्रीपुरुषोनी दृष्टि खेंची रह्या हता. वरघोडो धीमे धीमे आगळ वधतो हतो, अने धारवाडना राणी बगीचामां उतो. परम प्रभावशाळी मुनिराज श्री भावविजयजी महाराजे गंभीर अने शांत नादथी दीक्षानी क्रिया कराववी शरु करी, सौ कोई पोत-पोताने स्थाने बेसी गया, अने दीक्षा-क्रिया स्वस्थ चित्ते सांभळवा लाग्या. राणी--बगीचाना घटादार
