________________
lxii
ŚRĀVAKABHUMI
nāthapāda on which Asanga commented were taken to be the work of a single author and a mist shrouded over the minds of scholars who began to regard Asanga as the single author of these treatises?.
In the Indian Buddhist tradition, our author has been regarded as the chief exponent of the Vijñānavāda school, who, after Maitreyanātha, started the tradition of Prajñāpāramitā-commentary, which was followed by a galaxy of scholars, teachers and commentators, including among others, Vasubandhu, Bhandanta Vimuktisena and Ārya Vimuktisena.
At the beginning of his Abhisamayālankāra-tikā, Haribhandra reports thato: "For bringing to the worldly beings immersed in the multitudes of defilement 1. S. Lévi, MSA, Tome II, pp. 159, 190 etc. 2. cp. AAA.E.306, 14-19 : किञ्च आर्यासङ्गप्रभृतीनामेवेदं व्याख्यानं लिख्यते
इति प्रमाणीकर्त्तव्यम् । तथाहि श्रूयते-विदितसमस्तप्रवचनार्थों लब्धाधिगमोऽप्यार्यासङ्गः पुनरुक्तबाहुल्येन अपुनरुक्तप्रदेशेऽपि प्रत्येकपदव्यवच्छेदादर्शनेन गाम्भीर्याच्च प्रज्ञापारमितार्थमुन्नेतुकामो दौर्मनस्यमनुप्राप्तः । ततस्तमुद्दिश्य मैत्रेयेण भगवता प्रज्ञापारमितासूत्र व्याख्यातम्, अभिसमयालङ्कारकारिकाशास्त्रं च कृतम् ।
तच्छ्रुत्वा पुनरार्यासङ्गेन आर्यबसुबन्धुप्रभृतिभिश्च व्याख्यातमित्यलं प्रसङ्गेन ।. 3. Ibid., Introductory Verses, 2-3, p. 267.17-24. 4. मायारूपसमानभावविदुषां मुक्तिं परां योगिनां संसारोदरवर्तिदोषनिचये समूच्छितान् देहिनः । मैत्रेयेण दयावता भगवता नेतुं स्वयं सर्वथा . प्रज्ञापारमितानये स्फुटतरा टीका कृता कारिका । भाष्यं तत्त्वविनिश्चये रचितवान् प्रज्ञावतामग्रणीः । आर्यासङ्ग इति प्रभास्वरयशास्तत्कर्तृ सामर्थ्यतः । भावाभावविभागपक्षनिपुणज्ञानाभिमानोन्नतः आचार्यो वसुबन्धुरर्थकथने प्राप्तास्पदः पद्धतौ ॥ Ibid, Vs. 1-2..