________________
480
श्रावकभूमौ नैष्क्रम्यभूमिः
नित्या बतेमे संस्कारा इति पूर्ववत् । एवमीर्यापथकृतां विपरिणामानित्यतां[2] पर्येषते ॥
कथं स्पर्शकृताम्विपरिणामानित्यताम्पर्येषते । सुखवेदनीयेन स्पर्शेन स्पृष्टः, सुखवेदनीयं स्पर्श प्रतीत्योत्पन्नां सुखां वेदनां वेदयमानः । • सुखा[] वेदनावस्थामात्मनः परि[च्] छिनत्ति । यथा सुखदेवनावस्था[] एवं दुःखा[5] सुखा[5]सु (दुः) खवेदनावस्थां [1] . तस्य पूर्वा पर्येषणा आसां वेदनानां नवनवतानिःपु[3] राणपुराणतामापायिकतां तावत्कालिकतामित्वरप्रत्युपास्थायितमन्यथीभावं दृष्ट्वा, दृष्ट्वैवं भवति । अनित्या बतेमे संस्कारा इति पूर्वत् ॥ ___ तत्र कथं क्लेशकृतां विपरिणामानित्यतां व्यवचारयति । सरागं चित्तमुत्पन्नं परिजानाति । विगतरागं सद्वेषम्विगतद्वेषं। समोहं विगतमोहमन्यतमान्यत[4] मेन वा उपक्लेशेनोपक्लिष्टं चित्तमुपक्लिष्टमिति परिजानाति । अनुपक्लिष्टम्वा पुनरनुपक्लिष्टमिति परिजानाति । तस्य पू(पौ) पिर्येणेभिः क्लेशोपक्लेशरवतीपर्णविपरिणता[s ] विपरिणत[i] चित्तसन्ततिं दृष्ट्वैवं भवत्यनित्या बतेमे संस्कारा इति । तथा ह्येषां प्रत्यक्षतः संक्लेशकृतो विपरिणाम[5]उपलभ्यते ॥
तत्र कथं व्याधिकृतां विपरिणामानित्यतां व्यवचारयति । इहानेनेकदा[ss]त्मा च परे च दृष्ट्वा
