________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ४७०१-४७३५
॥५॥
En
॥७॥
उपसंपद्वार स्वरूपम् - परीक्षाद्वार स्वरूपम्. जं कुणइ भावसल्लं, अणुद्धियं मरणदेसकालम्मि । दुल्लहबोहीयत्तं, अनंतसंसारियतं च ॥१॥ ता न खमं खु पमाया, मुहुत्तमऽवि चिट्ठिउ ससल्लेण । लज्जागारवरहिओ, अओ तुमं सल्लमुद्धरसु un उप्पाडित्ता सल्लं, मूलमऽसेसं पुणब्भवलयाए । उम्मुक्कभया धीरा, तरंति भवसायरं जेण इय जड़ अवायदंसी, न होज्ज निज्जामगो वि खवगस्स । ता तस्स ससल्लस्स वि, किंफलमाऽऽराहणाकरणं ॥ ४ ॥ तम्हा खवगेण सया, अवायदंसिस्स पायमूलम्मि । अप्पा निवेसियव्यो, धुवा हि आराहणा तत्थ आयसपत्तनिहितं जलं व आलोइया अईयारा । न परिस्सवन्ति जत्तो, अपरिस्साविं तयं बिंति भिदंतेण रहस्सं, सो साहू तेण होड़ परिचत्तो । अप्पा गणो पवयणं, धम्मो आराहणा चेव लज्जाए गारवेण य, कोई दोसे परस्स कहियम्मि । विप्परिणयेज्ज ओहा-वेज्ज व गच्छेज्ज मिच्छतं कोई रहस्सभेए, कए पउट्ठो हणेज्ज तं सूरिं । अप्पाणं वा गच्छं, भिंदेज्ज करेज्ज उड्डाहं इच्चेयमाऽऽइदोसा न होंति गणिणो रहस्सधारिस्स । अपरिस्सावी तेणं, मग्गिज्जड़ निज्जवगसूरी इय अट्ठगुणोवेयस्स, सूरिणो पयपसायओ खवगो । आराहणमाऽऽराहइ, संपुण्णं हयपमायरिऊ | इय पावकमलहिमभर - समाए संवेगरंगसालाए । मरणरणजयपडागो-वलंभनिव्विग्घहेऊए आराहणाए पडिदार - दसगमइयम्मि बीयदारम्मि । गणसंकमम्मि पंचम - मुबइ सुट्ठियद्दारं सुट्ठियगवेसणेवं, कया वि न फलप्पसाहणायाऽलं । जब्बिरहे तं भणिमो, संपयमुवसंपयादारं 'उपसंपदा द्वार स्वरूपम्'
በዘ
usu
॥१०॥
॥११॥
॥१२॥
॥१३॥
॥१४॥
॥१५॥
॥१६॥
॥१७॥
॥१८॥
॥१९॥
अह सो परिमग्गित्ता, निज्जवयगुणेहिं जुत्तमाऽऽयरियं । विज्जाचरणसमग्गं, उवसंपज्जइ तओ तस्स किड़कम्मं काऊणं, पणुवीसाऽऽवासएहिं परिसुद्धं । विणएण पंजलिउडो, सव्वाऽऽयरमेवमुल्लवड़ भयवं! निस्सेसदुवालसंग - सुयजलहिपारगा तुम्हे । तुम्हेत्थ सयलसिरिसमण - संघनिज्जामगा गुरुणो तुम्हे च्चिय अज्ज इहं, जिणसासणभवणधारणक्खंभा । भवगहणभमणरीगंऽगि - बग्गनिव्युपयं तुब्भे तुम्हे गई मई चिय, सरणमऽसरणाण अम्ह तुम्हेत्थ । तुब्भे चेव अणाहाण, अम्ह नाहा वि ता भंते! आदिक्खादिवसाओ, काऊणाऽऽलोयणापयाणेण । दंसणनाणचरिते, सुविसुद्धे सम्मभावेण तुम्ह पयपउममूले, दीहरसामन्नफलमऽहमियाणिं । कयउचियसेसकिच्चो, निस्सल्लाऽऽराहणं काहं एवं युत्ते तेणं, निज्जामगमुणियई भणइ भद्द ! । मणवंछियऽत्थमऽचिरा, साहेमि तुह अविग्घेणं धन्नो सि तुमं सुविहिय!, असेससंसारदुक्खखयजणणिं । जो आराहणमऽणहं, एवं काउं समुच्छहसि अच्छाहि ताव सुंदर!, वीसत्थो अणूसुगो य जाव खणं । पडिचरएहिं सममऽहं इणमऽट्टं संपधारेमि ॥२४॥ | इय दुग्गड़पुरपरिहो - यमाए संवेगरंगसालाए । मरणरणजयपडागो - वलंभनिव्विग्घहेऊए
॥२०॥
॥२१॥
॥२२॥
॥२३॥
॥२५॥
| आराहणाए पडिदार - दसगमइयम्मि बीयदारम्मि । गणसंकमणे भणियं, छट्ठ उवसंपयादारं
॥२६॥
'परीक्षाद्वारम् '
उवसंपन्नो वि मुणी, अन्नोन्नपरिच्छणाए विरहम्मि । न लभइ समाहिमऽणहं, परिच्छदार अओ भणिमो ॥२७॥ अह जो अणसणकामो, साहू सूरी व पुव्यनिट्ठिो । तग्गणनाहो मुणिणो य, निहुयबुद्धीए पढमं पि રા तेणं परिक्खियव्या, किमिमे भावियमणा व इयरे वा । तग्गणगयसाहूहिं वि, परिक्खियच्यो इमो बहुहा ॥२९॥ तप्पहुणा वि न केवल - माणसणकामी परिक्खियव्यो हु । किंतु नियगा वि मुणिणो, तदऽत्थनिव्याहिणो व न वा॥३०॥ आगंतुगेण तत्थ उ, विभावणिज्जो गणाऽहियो ताव । जड़ हरिसवियसियऽच्छो, सागयमिच्चाइ जंपतो ॥३१॥ अब्भुट्ठेज्ज सयं चिय, इंतं दद्रुण अहय नियमुणिणो । पेसेज्जुचियं काउं, ता सो पत्थुयविहिविहाया |कसिणमुहच्छाओ सुन्न - चक्खुक्खेयो य विस्सरगिरो य । एवंविहो य नेओ, इयरो पत्थुयपवित्ती मुणिणो वि हु भणियव्या, भिक्खाकाले अहो! मह निमित्तं । कलमोयणं सखीरं, तुम्मेहिं आणियव्यं ति ॥ ३४ ॥ ॥ जड़ ते एवं वुत्ता, हसंति अन्नोन्नमऽहयमुल्लुंठं । जंपंति ता अभाविय - मणो ति विभावणिज्जा ते 1. पउट्टो = प्रद्विष्टः ।
॥३२॥
॥३३॥
॥३५॥
133