________________
हतीयः प्रकाशः । प्राप्नुयात् ?, सर्वविरतिप्रतिपत्तिकलशारोपणफलो हि श्रावकधर्मप्रासाद इति ॥ १२१ ॥
इदानीं महाशावक स्य दिनचर्यामाहब्राह्म मुहूर्त उत्तिष्ठेत् परमेष्ठिस्तुतिं पठन् । किंधर्मा किंकुलश्चास्मि किंव्रतोऽस्मीति च स्मरन्॥१२२॥
पञ्चदशमुहूर्ता रजनी, तस्यां चतुर्दशी मुहूर्तो ब्राह्मस्तस्मिनुत्तिष्ठेत् निद्रा जह्यात् ; परमे तिष्ठन्तीति परमेष्ठिन: पञ्चाईदादयस्तेषां स्तुतिं नमो अरिहन्ताणमित्यादिरूपामात्यन्तिकतहहुमानकार्यभूतां परममङ्गलार्थ वा पठनव्यक्तवर्णामिति शेषः । . यदाह --- __'परमेट्ठिचिन्तणं माणमम्मि सेज्जागएगा कायव ।
सुत्ता विणयपवित्ती निवारिया होइ एवं तु ॥ १ ॥ अन्ये त्वविशेषेणैव नमस्कारपाठमाहुन सा काचिदवस्था यस्यां पञ्चनमस्कारस्थानधिकार इति मन्वाना: । न केवलं पठन्, को धर्मो यस्याऽमौ किंधर्मा, किंकुलं यस्याऽसो किंकुलः, किं व्रतं यस्याऽसौ किंवतोऽस्मोत्यहमिति च स्मरविदं भावत: स्मरणम् । उपलक्षणत्वात्के गुरवो ममेति व्यतः, कुत्र ग्रामे नगरादौ वा वसामोति क्षेत्रतः, कः कालः प्रभातादिरिति कालतश्चेत्यादि स्मरन्, धमेस्य जैनादेः, कुलस्येच्क्षाक्कादेः, व्रतानामणुव्रतादीनां स्मरणे तहिरुहपरिहारस्येषत्करत्वात् ॥ १२२ ॥
(१) परमेष्ठिचिन्तनं मानसे शय्यागतेन कर्तव्यम्।
सुत्ता विनयप्रवत्तिनिवारिता भवति एवं तु ॥ १ ॥
