________________
हितीयः प्रकाशः ।
२५५ पईलोकसमस्यां मे य इमां पूरयिथति ।। राज्याई तस्य दास्यामोत्यसावघोषयत्पुरे ॥ ५५ ॥ लोकाई तत्तु सर्वोपि कण्ठस्यं निजनामवत् । पठनकार्षीत्यथाई न चापूरिष्ट कश्चन ॥ ५६ ॥ तदा च पुरिमतालाचित्रजीवो महेभ्यमूः । . जातिस्मृतः प्रव्रजितो विहरनेकदा ययौ ॥ ५७ ॥ तत्र कस्मिंश्चिदुद्याने प्रामुकस्थण्डिलखितः । नोकाई तत्तु पठत: सोऽत्रौषीदारघटिकात् ॥ ५८ ॥ एषा नौ षष्टिका जातिरन्योऽन्याभ्यां वियुक्तयोः । नोकापराईमेवं स सम्पूर्य तमपाठयत् ॥ ५८ ॥ : लोकापराई तद्रानः पुरस्तादारटिकः । .. पपाठ कः कविरिति तत्पृष्टस्तं मुनिं जगौ ॥ ६ ॥ स पारितोषिकं तम्मै वितीर्योत्कण्ठया ययौ। तत्रोद्याने मुनि द्रष्टुं धर्मद्रुममिवोहतम् ॥ ६१ ॥ वन्दित्वा तं मुनिं तत्र बाष्पपूर्णविलोचनः । निषसादान्तिके राजा सनेहः पूर्वजन्मवत् ॥ ६२ ॥ आशीर्वादं मुनिर्दत्त्वा कपारसमहोदधिः । . अनुग्रहार्थं भूपस्य प्रारंभे धर्मदेशनाम् ॥ ६३ ॥ ... राजबसार संसार सारमन्यव किञ्चन । सारोऽस्ति धम्म एवैक: सरोजमिव कर्दमे ॥ ६४ ॥
(३) च ड तचिन्।
