________________
कोधं जहे विप्पजहेय्य मानं सञ्ञोजनं सब्बमतिक्कमेय्य । तं नामरूपस्मि असज्जमानं अकिञ्चनं नानुपातन्ति दुक्खा ।। १८९।।
यो वे उप्पतितं कोधं रथं भन्तं' व धारये । तमहं सारथिं ब्रूमि रस्मिग्गाहो इतरो जनो ।। १९० ।।
अक्कोधेन जिने कोधं असाधुं साधुना. जिने। जिने कदरियं दानेन सच्चेन अलिकवादिनं ।। १९१ ।।
सच्चं भणे न कुज्झेय्य दज्जाप्पस्मिम्पि याचितो । एतेह तीहि ठानेहि गच्छे देवान सन्तिके । । १९२ ।।
सदा जागरमानानं अहोरत्तानुसिक्खिनं । निब्बानं अधिमुत्तानं अत्थं गच्छन्ति आसवा । ।१९३।।
तुम तुम हो
पोराणमेतं अतुल! नेतं अज्जनामिव। निन्दन्ति तुण्हीमासीनं निन्दन्ति बहुभाणिनं ।
127
