________________
1. 12. 17.] समोसरणज्झयणे ते एवमक्खन्ति अबुझमाणा विरूवरूवाणि अकिरियवाई । जे मायइत्ता बहवे मणूसा भमन्ति संसारमणोवदग्गं ॥ ६ ॥ नाइचो उदेइ न अत्थमेइ न चन्दिमा वढइ हायई वा । सलिला न सन्दन्ति न वन्ति वाया वझो नियओ कसिणे हु लोए ॥७॥ जहा हि अन्धे सह जोइणा वि रूबाइँ नो पस्सइ हीणनेत्ते । सन्तं पि ते एवमकिरियवाई किरियं न पस्सन्ति निरुद्धपन्ना ॥ ८ ॥ संवच्छरं सुविणं लक्षणं च निमित्तदेहं च उप्पाइयं च । अहङ्गभेयं बहवे अहित्ता लोगसि जाणन्ति अणागयाइं ॥ ९ ॥ केई निमित्ता तहिया भवन्ति केसिंचि तं विप्पडिएइ नाणं । ते विजभावं अणहिजमाणा आहेसु विजापरिमोक्खमेव ॥ १० ॥ ते एवमक्खन्ति समिञ्च लोगं तहा तहा समणा माहणा य । सयंकडं ननकडं च दुक्खं आहेसु विजाचरणं पमोक्खं ॥ ११ ॥ ते चक्खु लोगसिह नायगा उ भग्गाणुसासन्ति हियं पयाणं । तहा तहा सासयमाहु लोए जंसी पया माणव संपगाढा ॥ १२ ॥ जे रक्खसा वा जमलोइया वा जे वा सुरा गंधव्या य काया । आगासगामी य पुढोसिया जे पुणो पुणो विपरियासुवेन्ति ॥ १३ ॥ जमाहु ओहं सलिलं अपारगं जाणाहि णं भवगहणं दुमोक्खं । जंसी विसण्णा विसयङ्गणाहिं दुहओ वि लोयं अणुसंचरन्ति ॥ १४ ॥ न कम्मुणा कम्म खवेन्ति वाला अकम्मुणा कम्म खवेन्ति धीरा । महाविणो लोभभयावईया संतोसिणो नो पकरेन्ति पावं ॥ १५ ॥ ते तीयउप्पन्नमणागयाई लोगस्स जाणन्ति तहागयाई । नेयारो अन्नेसि अणन्ननेया बुद्धा हु ते अन्तकडा भवन्ति ॥ १६ ॥ ते नेव कुव्वन्ति न कारवेन्ति भूयाहिसंकाइ दुगुच्छमाणा । सया जया विप्पणमन्ति धीरा विन्नत्ति धीरा य हवन्ति एगे ॥१७॥
