________________
सूयगडम्मि
[1. 11. 11उड्डे अहे य तिरियं जे केइ तसथावरा । सव्वत्थ विरई विआ सन्ति निव्वाणमाहियं ॥ ११ ॥ पभू दोसे निराकिच्चा न विरुज्झेज केण वि । मणसा वयसा चेव कायसा चेव अन्तसो ॥ १२ ॥ संवुडे से महापन्ने धीरे दत्तेसणं चरे । एसणासभिए निच्चं वज्जयन्ते अणेसणं ॥ १३ ॥ भूयाई च समारम्भ तमुद्दिस्सा य जं कडं । तारिसं तु न गिण्हेजा अन्नपाणं सुसंजए ॥ १४ ॥ पूईकम्मं न सेवेजा एस धम्मे वुसीमओ। जं किंचि अभिकंखेजा सव्वसो तं न कप्पए ॥ १५ ॥ हणन्तं नाणुजाणेजा आयगुत्ते जिइन्दिए । ठाणाइँ सन्ति सड्ढीणं गामेसु नगरेसु वा ॥ १६ ॥ तहा गिरं समारब्भ अत्थि पुण्णं ति नो वए । अहवा नत्थि पुण्णं ति एवमेयं महब्भयं ॥ १७ ॥ दाणया य जे पाणा हम्मन्ति तसथावरा । तेसिं सारक्खणहाए तम्हा अस्थि त्ति नो वए । १८ ।। जेसि तं उवकप्पन्ति अन्नपाणं तहाविहं । तेसिं लाभन्तरायं ति तम्हा नस्थि ति नो वए ॥ १९ ॥ जे य दाणं पसंसन्ति वहमिच्छन्ति पाणिणं । जे य णं पडिसेहन्ति वित्तिच्छेयं करन्ति ते ॥ २० ॥ दुहओ वि ते न भासन्ति अस्थि वा नत्थि वा पुणो । आयं रयस्स हेच्चा णं निवाणं पाउणन्ति ते ॥ २१ ॥ निव्वाणं परमं बुद्धा नक्खत्ताण व चन्दिमा । तम्हा सया जए दन्ते निव्वाणं संधए मुणी ॥ २२ ॥
