________________
८३
अणदंस नपुंसित्थी वेयछकं च पुरिसवेयं च । दो दो एगंतरिए सरिसे सरिसं उवसमेइ ॥ ३६३ ॥ उवसमसेणिच उकं जायइ जीवस्स आभवं नृणं । ता पुण दो एगभवे खत्रगस्सेढी भवे एगा ॥ ३६४ ॥ खवगसेढीति--अण मिच्छ मोसमं अट्ठ नपुंसित्थिवेय छक्कं च । पुमवेयं च खवेई कोहाईए उ संजलणे ॥ ६५ ॥ नवरं इत्यt खवगा नपुंसगं खविय खवइ थीवेयं । हासाइछगं खविडं खवइ सवेयं नरो खवगो ॥ ६६ ॥ जलाइयं सवं परिद्वविय गोयरयरियं पडियरु, जहा कालो गोयरचरिया थंडिल्ला वसहि वत्थपडिलेहा । संभरओ सोय साहू जस्स य जं किंचि आउत्तं ॥६७॥ तओ अद्धबिबे निमज्जमाणे संझासमए देवसियं पडिक्कमणंति - चियवंदण उस्सग्गो पुत्तिय पडिलेह वंदणालोए । सुत्तं वंदण खामण वेदय चरित उस्सग्गो ॥ ६८ ॥ दंसणनाणुस्सग्गा सुयदेवयखितदेवयाणं च । पुत्तियवंदण थुइतिय सकत्थय थुत्त देवसियं ॥ ६९ ॥
वेदं षट्कं च पुरुषवेदं च । द्वौ द्वौ एकान्तरितौ सदृशौ सदृशे उपशमयति ॥ ३६३ ॥ उपशमश्रेणिचतुष्कं जायते जीवस्याऽऽभवं नूनं । ते पुनद्वै एकभवे क्षपकश्रेणिर्भवेदेका ॥ ३६४ ॥ क्षपकश्रेणिरिति- अणं मिथ्यात्वं मिश्रं सम्यक्त्वमष्टौ नपुंसकं स्त्रियं वेदं ष च पुंवेदं च क्षपयति क्रोधादींस्तु संज्वलनान् || ३६५ | किन्तु स्त्री क्षपिका नपुंसकं क्षपयित्वा क्षपयति स्त्रीवेदं । हास्यादिष क्षपयित्वा क्षपयति स्ववेदं नरः क्षपकः ॥ ३६६ ॥ जलादिकं सर्व परिष्ठाप्य गोचरचरिकां प्रतिक्राम्यति यथा - कालो गोचरचर्याका स्थंडिलं वसतिर्वस्त्रप्रतिलेखना स्मर्त्ता स च साधुर्यस्य च यत् किंचिदनुपयुक्तं ॥ ३६७ ॥ ततोऽर्द्धबिम्बेि निमज्जति संध्यासमये देवसिकं प्रतिक्रमणमिति - चैत्यवन्दनमुत्सर्ग: (मुख) पोतिका प्रतिलेखना वन्दनाऽऽलोचः । सूत्रं वन्दना क्षामणं वन्दनकं चारित्रोत्सर्गः ॥ ३६८ ॥ दर्शनज्ञानोत्सर्गों श्रुतदेवताक्षेत्र देवतयोश्चोत्सर्गः | (मुख) पोतिका वन्दनं स्तुतित्रिकं शक्रस्तवः स्तोत्रं देवसि - कं ॥ ३६९ ॥ प्रसंगतः पाक्षिकप्रतिक्रमणविधिरिति-मुख पोतिका