________________
मसिणरूवा ते ॥५॥ माणं तु रयत्ताणे भाणपमाणेण होइ निप्फन्नं । पायाहिणं करिन्तं मज्झे चउरंगुलं कमइ ॥ ६॥ कप्पा आयपमाणा अड्डाइज्जा य वित्थडा हत्था । दो चेव सुत्तिया उनिओ य तइओ मुणेयव्वो ॥ ७ ॥ बत्तीसंगुलदीहं चउवीसं अंगुला य दंडो से । अटुंगुला दसाओ एगयरं होणमहियं वा ॥ ८ ॥ चउरंगुलं विहत्थी एयं मुहर्णनगस्स उ पमाणं । बीओऽविय आएसो मुहप्पमाणेण निप्फन्नं ॥ ९॥ जो मागहओ पत्थो सविसेसयरं तु मत्तगपमाणं । दोसुवि दव्वग्गहणं वासावासे य अहिगारो ॥ १० ॥ मूओयणस्स भरियं दुगाउअद्धाणमागओ साहू। भुंजइ एगठाणे एयं किर मत्तगपमाणं ॥ ११ ॥ दुगुणो चउग्गुणो वा हत्थो चउरस्सु चोलपट्टो उ । थेरजुवाणाणहा सण्हे थूलंमि य विभासा ॥ १२॥ संथारुत्तरपट्टो अड्डाइज्जा य आयया हत्था । दुण्हंपि य वित्थारो हत्थों चउरंगुलं चेव ॥१३॥ आयाणे निक्खेवे ठाण निसीयण तुयट्ट संकोए। पुचि
र्षासु भवन्ति घनमसृणरूपास्ते ॥ २०५ ॥ मानं तु रजस्त्राणे भाजनप्रमाणेन भवति निष्पन्नं । प्रदक्षिणां कुर्वत् मध्ये चतुरंगुलं क्राम्यति ॥ २०६॥ कल्पौ आत्मप्रमाणौ अर्धतृतीयौ च हस्तौ विस्तृतौ । द्वौ चैव सौत्रिको औणिकश्च तृतीयो ज्ञातव्यः ॥२०७॥ द्वात्रिंशदंगुला दैर्घ्य चतुर्विशत्यंगुलो दण्डस्तस्य । अष्टांगुला दशा (इतः ) एकतरद् हीनमधिकं वा ॥ २०८ ॥ चतुरंगुलं वितस्तिश्चैतत् मुखानंतकस्य तु प्रमाणं । द्वितीयोऽपि चादेशो मुखप्रमाणेन निष्पन्नं ॥२०९ ॥ यो मागधकः प्रस्थः सविशेषतरं तु मात्रकप्रमाणं । द्वयोरपि ( ग्रीष्म हेमन्तयोः ) द्रवग्रहणं वर्षावासे चाधिकारः ॥ २१० ॥ सूपौदनेन भृतं द्विगव्यूताध्वन आगतः साधुः । भुक्ते एकस्थाने एतत् किल मात्रकप्रमाणं ॥ २११ ।। द्विगुणः चतुर्गुणो वा हस्तः चतुरस्रश्चोलपट्टस्तु । स्थविरयुवार्थ श्लक्ष्णे स्थूले च विभाषा ॥ २१२॥ संस्तारोत्तरपट्टौ अर्द्धतृतीयौ चायतौ हस्तौ । द्वयोरपि च विस्तारो हस्तः चतुरंगुलं चैव ॥ २१३ ॥ आदाने निक्षेपे स्थाने निषीदने त्वरवर्तने संकोचे । पूर्व प्रमार्जनार्थ लिंगा.