________________
केई तइयभवेणं सुरसुक्खं भुंजिउं सिद्धा ॥४१॥ छउमत्थकालत्तिवाससहस्सं बारस चोद्दस अट्ठार वीसवरिसाइं। मासा छग नव तिन्नि य चउ तिग दुग एक्कग दुगं च॥४२॥ ति दु एक्कग सोलसगंवासा तिन्नि अतहेवऽहोरत्ती मासिकारस नवगं चउपन्नदिणा य चुलसीई ॥४३॥ तह बारस वासाई जिणाण छउमत्थकालपरिमाणं । उग्गं च तवोकम्म विसेसओ बद्धमाणस्स ॥४४॥नाणतवत्ति-अट्ठमभत्तवसाणे पासोसभमल्लिरिहनेमीणं । वमुपुज्जस्स चउत्थेण छटुंभत्तेण सेसाणं ॥४५॥ नाणुप्पत्तिकालत्ति तेवीसाए नाणं उप्पन्नं जिणवराण पुवण्हे । वीरस्स पच्छिमण्हे पमाणपत्ताए चरिमाए ॥ ४६॥ उसभस्स पुरिमताले वीरस्सुजुयालियानईतोरे । सेसाण केवलाई जेमुज्जासु पवइया ॥ ४७ ॥ नाणतरुनामत्ति-२ नग्गोह २ सत्तिवन्ने ३ साले ४ पियए ५ पियंगु ६ छत्तोहे । ७ सिरिसे य ८ नागरुक्खे ९ मल्ली य १० पिलिंखुरुक्खे य ॥ ४८ ॥ ११ तिदुग १२ पाडल १३ जंबू १४ आसुत्थे खलु तहेव १५ दहिवन्ने। १६ नंदीरुक्खे १७ .
॥ १४१ ॥ छद्मस्थकाल इति-वर्षसहस्रं द्वादश चतुर्दश अष्टादश विंशतिः वर्षाणि । मासाः षट् नव त्रयश्च चत्वारः त्रयो द्वौ एको द्वौ च ॥ १४२ ॥ त्रयो द्वौ एककः षोडश वर्षाणि त्रयश्च तथैवा. होरात्रम् । मासा एकादश नव चतुष्पंचाशद् दिनानि चतुरशीतिः ॥ १४३ ॥ तथा द्वादश वर्षाणि जिनानां छद्मस्थकालपरिमाणम् । उग्रं च तपःकर्म विशेषतो वर्द्धमानस्य ॥ १४४ ॥ ज्ञानतप इतिअष्टमभक्तावसाने पावर्षभमल्ल्यरिष्ठनेमीनाम् । वासुपूज्यस्य चतुर्थन षष्ठभक्तेन शेषाणाम् ॥ १४५ ॥ ज्ञानोत्पत्तिकाल इतित्रयोविंशतेर्ज्ञानमुत्पन्नं जिनवराणां पूर्वाण्हे । वीरस्य पश्चिमान्हि प्रमाणप्राप्तायां चरमायाम् ॥ १४६ ॥ ऋषभस्य पुरिमताले वीरस्य ऋजुवालुकानदीतीरे । शेषाणां केवलानि येषूद्यानेषु प्रव्रजिताः ॥ १४७ ॥ ज्ञानतरुनामानीति-न्यग्रोधः सप्तपर्णः शालः प्रियकः प्रियंगुः छत्रोपगः । श्रीशो नागवृक्षो मल्लिका प्लक्षवृक्षश्च ॥१४८॥ तिंदुकः पाटलो जम्बूः अश्वत्थः खलु तथैव दधिपर्णः । नन्दीवृक्षः