________________
१०७
त्रीन् पुरुषान् यावनिर्वाणमभूत्तद्यथा-भगवति निस्ते गौतमो नितः ततः सुधर्मस्वामी ततो जंबूस्वामीति जुगांतरभूमिः । पर्यंतकरभूमिस्तु भगवतः केवलज्ञानोत्पत्तेरनंतरं चखारि वर्षाणि यावन्न कश्चिनिर्दृतः, केवलज्ञानोत्पत्तावपि पंचवर्षादारभ्य निर्वाणं गंतुमारब्धा भगवच्छिष्याः। पर्युषणकल्पे ॥ ककिकालत्ति-मम सिद्धिं गयस्स पुणो पालयराया अवंतिनयरीए । होही तं रयणीए सट्टीवासाण पुहइवई ।९२॥ तस्स य पुट्टीऍ नंदो पणपन्नसयं च होहि वासाणं । मरुयाणं अट्ठसयं तीसच्चिय पूसमित्तस्स ॥ ९३ ॥ बलमित्तभाणुमित्ता सट्टी होहिंति वास रायाणो । नरवाहणो य राया होही चत्ता उ वासाणं ॥ ९४ ॥ तह गद्दभिल्लरजं बावन्नसयं च पंचमासहियं । एयाणं अवसाणे होही य पुणो सगो राया ॥९५ ॥ छत्वाससएहिं सम्म पंचहिं वासेहिं पंचमासेहि । सिद्धिगयस्स उ राया सगुत्तिनामेण विक्खाओ ॥९६॥ तेरसवरिससएहिं तेवीसइवासवुड्रिमेहिं च । पाडलिपुत्ते नयरे कक्की होहित्ति सगरन्नो ॥९७॥ एगूणवीस वासाण युगान्तकर भूमिः पर्यायान्तकरभूमिश्व-यावत् तृतीयं पुरुषयुगं युगान्तकरभूमिः चतुर्वर्षपर्याये अन्तमकार्षीत् । कल्किकाल इति-मम सिद्धिं गतस्य पुनः पालकराजा अवंतिनगर्या भविष्यति तस्यां र. जन्यां षष्टिवर्षाणि पृथिवीपतिः ॥४९२।। तस्य च पदे नन्दः पंच पंचाशतं शतं च भवति वर्षाणां मरुकाणां अष्टशतं त्रिंशच्च पुष्पमित्रस्य ॥ ४९३ ॥ बलमित्रभानुमित्रौ षष्टिं भविष्यतः वर्षाणि राजानौ । नरवाहनश्च राजा भविष्यति शतं वर्षाणि ॥४९४॥ तथा गर्दभिल्लराज्यं द्वापंचाशतं शतं च पंचमासाधिकं । एतेषामवसाने भविष्यति च पुनः शको राजा ॥ ४९५ ॥ षड्वर्षशत्या सम्यक् पंचभिवः पंचमास्या। सिद्धिं गतस्य तु राजा शक इति नाम्ना विख्यातः ॥ ४९६ ॥ त्रयोदशवर्षशत्यां त्रयोविंशतिवर्षवृद्धिमत्यां च । पाटलीपुत्रे नगरे कल्की भविष्यतीति शकराजस्य ॥४९७ ॥ एकोनविंशतौ वर्षाणां शतेषु गतेषु अष्टाविंशतौ वर्षेषु ।
