________________
। १४८ ]
यावत्यां कर्मस्थितौ सम्यक्त्वं लब्धं नन्मध्यात्पल्योपमपृथक्वलक्षणस्थितिखण्डे अपिते श्रावको देशविरतो भवेत् । ततोऽपि संख्यातेषु सागरोपमेषु अपितेषु चारित्रमवाप्नोति । ततोऽपि संख्यातेषु सागरोपमेषु क्षपितेषूपशमश्रेणिः प्रतिपद्यते, ततोऽपि संख्यातेषु सागरोग्मेषु क्षपितेषु क्षपकश्रेणिर्भवति ॥
एवं अप्परिबडिए सम्मत्ते देवमणुयजम्मेसु अन्नवरसेढिवजं एगभवेणेव सवाई ।। १२२३ ॥
एवमप्रतिपतितसम्यक्त्वस्य देवमनुष्यजन्मसु संसरणं कुर्वतोऽन्योन्यमनुष्यभवे देशविरत्यादिलाभो भवति । यदि वा तीव्रशुभपरिणामवशात् क्षपितबहकर्मस्थितेरेकस्मिन्नपि भत्रेऽन्यतरश्रेणिव ण्यतानि सर्वाण्यपि भवन्ति । श्रेणिद्वयं त्वेकस्मिन् भवे सैद्धान्तिकाभिप्रायेण च भवत्येव किन्त्वेकैवोपशमश्रेणि: क्षपकश्रेणियं भवतीति । तदेवमभिहितं क्रमद्वारम् ।।
According to the above commentary the translation will be as under:
When the duration of the action while the right belief is obtained, is reduced by 2 to 9 पल्योपमs, the भव्य becomes a Sravaka; from that (i. e the remaining duration ) when calculable armittas are worn away, he attains चारित्र (i. e. right conduct ); from the remaining duration, when the calculable सागरोपमs are worn away, he obtains उपशमश्रेणि; and from the remaining duration, when the calculable सागरोपमs are worn away, he attains उपशमश्रेणि. (1222)
