________________
[ ३० ]
अभियोगश्च द्वेधा, यदाह-" दुविहो खलु अभिओगो दवे भावे य होइ नायव्यो । दव्वंमि होति जोगा विज्जा मंता य भावमि ॥ १॥" ( द्विविधः खल्वभियोगो द्रव्ये भावे च भवति ज्ञातव्यः । द्रव्ये भवन्ति योगाः विद्या मन्त्राश्च भावे ॥ १ ॥ 'अभितोगित्त' त्ति वशीकृत्य ।।
[पृ. ३६.] 'निक्खेवो' त्ति निगमनं वाच्यं, तद्यथा-'एवं खलु जंबू समणेणं भगवया जाव संपत्तेणं दुहविवागाणं बिइअस्स अज्झयणस्स अयमद्वे पत्नत्ते त्ति बेमि ' अत्र च इतिशब्दः समाप्तौ 'बेमी' त्ति ब्रवीम्यहं भगवत उपश्रुत्य न यथाकथञ्चिदिति ॥
॥ विषाकश्रुते द्वितीयाध्ययनविवरणम् ।।
॥ अभग्गसेण ॥ [पृ. २६.] ' तच्चस्स उक्खेवो' त्ति तृतीयाध्ययनस्योत्क्षेपः -प्रस्तावना वाच्या, सा चैव-' जइ णं भंते ! समणेणं भगवया जाव संपत्तेणं दुहविवागाणं दोच्चस्स अज्झयणस्स अयमढे पन्नत्ते तच्चस्स णं भंते ! के अद्वे पन्नत्ते ।' 'एवं खलु' त्ति ' एवं ' वक्ष्यमाणप्रकारेणार्थः प्रज्ञप्तः ' खलु' वाक्यालङ्कारे — जंबु' त्ति आमन्त्रणं ।
देसप्यंते । ति मण्डलप्रान्ते ।
