________________
द्वितीयः सर्गः। 'स्यादिन्द्रवजा यदि तौ जगौ गः, उपेन्द्रवजा जतजास्ततो गां।
अनन्तरोदीरितलक्ष्मभाजौ पादौ यदीयावुपजातयस्ता' ।।१।। इत्यादि पुरतोऽपि प्रयोज्यम् ।।
अथ काव्यत्रयेण क्दा तया स्वमदृष्टं सिंह वर्णयतिस्तम्बरमत्रासनिदाननाद
क्षुब्धाखिलक्षोणितलं सहेलम् । सोयोतविद्युद्द्युतिजित्वराक्षि
द्वयीकमद्वैततरोवरोरुम् ॥ २ ॥ गुञ्जातुले तालुनि पद्मपत्र
मित्रं रसज्ञाऽङ्कुरमादधानम् । व्याचाननं काननकुञ्जराज
रौद्र रसं मूर्त्तमिवोग्रमूर्तिम् ॥ ३ ॥ वक्रीकृतातुच्छसुपुच्छगुच्छं
स्वप्रान्तरस्वप्नमनोविनोदम् । निश्शकमकाभरणीभवन्तं तदैव सा केसरिणं ददर्श ॥ ४ ॥
(त्रिभिर्विशेषकम् ). सदैव- गर्भापानसमय एष, सा कोडिमदेवी, केसरिणं सिंह, ददर्ष न्यलोकयत् । कीनं, स्तम्मेरमा हस्तिनस्तेषां; पासनिदानं भयहेतुर्यो नादः वेडालक्षणस्तेन. क्षुषं. लोभितं, अखिलं सबस्त्र, शोषितसं भूवलयं, येन यमादा तम्,
