________________
जयमः सर्गः ।
४७
स्वेनास्याः पुत्रो दशदिग्जनपूज्यो भावीति जनन्या अपि दशदिक्प्रणामः प्रमाणतामईतीतिभावार्थः ॥ ६१ ॥
पीनत्ववित्तमतिशायि निरीक्ष्य यस्यावक्षोजयोः ऋशिमभाक् कटिरीयेव । स्तब्धात्मनामसिततुण्डभृतां विभूति
मालोक्य कस्य भुवि न प्रभवत्यसूया ? ॥६२॥
यस्याः वक्षोजयोः स्तनयोः, पीनत्ववित्तं पुष्टताधनं, किं० अतिशायि अधिकं, निरीक्ष्य, कटिर्मध्यदेशः इवोत्प्रेक्ष्यते — ईया मत्सरेणेव, क्रशिमभाक् तनुत्ववानजनि । एनमेवार्थ समर्थयति — स्तब्धात्मनाम् अनम्राणाम्, पुनः किं० असिततुण्डभृतां श्याममुखधारिणां विभूर्ति सम्पत्तिं दृष्ट्वा, भुवि पृथिव्यां, कस्य, असूया, न प्रभवति न स्यात्, अपि तु सर्वस्यापि स्पादेवेति ॥ ६२ ॥
9
दोषाकरत्वपरिमुक्तममुक्तवृत्तं
कृत्वा यदाननमुदंशु मुधा सुधांशुम् । वेधा विदन्निव मषीं मिषतः शशस्य
चिक्षेप साक्षरसभातिलकस्तदन्तः ॥ ६३॥
दोषाणां आकरो दोषाकरस्तस्य भावस्तस्वं तेन परिमुक्तं दोषाकरत्वपरिमुक्तं, पुनः किं० अमुक्तमनुज्झितं वृत्तं वर्तुलत्वं शीलं वा येन तत् अमुक्तवृत्तं पुनः किं० उदंशु अतिकान्ति, इति विशेषणत्रिकविशिष्टं यदाननं यस्या मुखं कृत्वा निर्माय,
4
