________________
( २ ) विदग्धैः । संवादमापादयन्ति चैतत् तेषां स्वगुरुग्रातृत्वं ख्यापयन्तः श्रीगुणविजयगणयोऽप्यस्या (विजयप्रशस्तेः) एव टीकायाः प्रशस्तौ पद्यान्येतान्युपनिबध्नन्तः. "भयो बृहद्गुरोः शिष्यो गुरोध गुरुसोदरः ।
श्रीहेमविजयोऽभिज्ञो जज्ञे कविषु कुञ्जरः ॥ ४७ ॥ श्रीहेमसुकवेस्तस्य हेमसूरेरिवाऽभवत् । वाग्लालित्यं तथा देवे गुरौ भक्तिश्च भूयसी ॥ ४८ ।। यदीया कविताकान्ता न केषां कौतुकावहा ? । विनाऽपि हि रजो यस्माद् यशःसुतमसूत या ॥ ४९ ॥ तेन श्रीविजयसेनसूरेः सर्वज्ञचित्तहृत् । स्वर्गकल्लोलिनीतुल्या कीर्तिकल्लोलिनी कृता ॥ ५० ॥ भन्येऽपि स्तुतित्रिदशतरङ्गिण्यादयो घनाः । रचयाचक्रिरे ग्रन्थाः स्तोत्राणि शतशः पुनः ॥ ५१ ॥ चतुर्विशत्यहतां च विजयस्तुतयः पुनः।। बाल्येऽप्यबालधीगम्यं श्रीपार्श्वचरितं महत् ॥ ५२ ॥ सद्भावशतकं चापि कस्तूरीप्रकरः पुनः। सूक्तरवावलिश्चाप्यन्योक्तिमुक्तामहोदधिः ॥ ५३ ॥ चक्रे वक्रेतरो येन कथारखाकरः स्फुरन् । व्याख्यापीयूषलुब्धानां विबुधानां मनो हरन् ॥ ५४ ॥ इत्यादिग्रन्थविधौ सौधे कलसाधिरोपणसवर्णम् । .
विजयप्रशस्तिकाव्यं तेन कृतं विजयसेनगुरोः" ॥५५ ॥ एतस्य विजयप्रशस्तिग्रन्थस्य षोडशसर्गीनिर्माणानन्तरं वक्रगतिना दैवेन दैवीं स्थितिमुपलम्भिताः कविपुङ्गवाः, इति तत्सब्रह्मचारिशिष्यैविज्ञप्रवरैः श्रीगुणविजयगणिभिस्तदनुरूपं सर्गपञ्चकमवशिष्टं प्रणीय अन्योऽयं सम्पूर्णतया समर्थितः । महाकाव्यत्वेन सांसर्गिककाठिन्यस्य चैतस्य ग्रन्थस्य सुखावबोधाय तैरेव (श्रीगुणविजयगणिमिः ) विजयप्रदीपिकानाम्नी सरला टीकाऽप्यकारि । अस्याष्टीकाया विरचनाकाल; टीकाकृद्भिः, टीकाप्रशस्तिप्रान्तेऽनेन पद्येनैवमुपनिबढ़ः
