________________
५८१
सप्तदशः सर्गः । इति समर्थोऽयमर्थः। इवोत्प्रेक्ष्यते-कार्तस्वरैः काञ्चनैः, तामरसैः कमलैः, अनूना पूर्णा, मन्युभुजां क्रतुभुजां सुराणामिति, स्रोतस्विनी तटिनी गङ्गा, आगतेति ॥ २० ॥ गानध्वनिस्तत्र पुरे तदाऽभात्
गान्धर्ववर्गस्य भृशं प्रशस्यः । भूभृद्वनोामिव वारिवाह___ प्रोत्साहितस्याऽहिभुजां व्रजस्य ॥ २१ ॥
तदा तत्र नगरे, गान्धर्ववर्गस्य गायनगणस्य, गानध्वनिगीतनादः, अभात् शोभते स्मेत्यन्वयः; उत्तरार्धेन दृष्टान्तोत्प्रेक्षे माह-भूभृद्वनोा गिरिवनभूमाविव, अहिभुजां मयूराणां, बजस्य, किं०, वारिवाहेन मेघेन प्रोत्साहितस्य प्रहृष्टचेतस इति।२१॥
उत्तम्भिताः शालिदुकूलक्लप्ता
रेजुर्ध्वजास्तत्र तदाऽतितुङ्गाः। एनां पुरीं भूषयितुं प्रकाम
मागुस्तनूजा इव वैजयन्ताः ॥ २२ ॥ तत्र पुरे, तदाऽतितुङ्गा ध्वजाः केतवः, किं०, उत्तम्भिता गृहाहालकशृङ्गादौ लम्बिताः,पुनः किं०,शालिभिर्दुकूलैः पट्टकूलैः, क्लुप्ताः कृताः, रेजुः शोभन्ते स्मेत्यन्वयः; इवोत्प्रेक्षते-एनां पुरी भूपयितुं एतनगरविभूषाकरणाय, वैजयन्तस्य इन्द्रध्वजस्य तनूजाः पुत्रा इव वैजयन्तास्तनूजाः, आगुः प्राप्ता इहेति भावः ॥२२॥ सर्वत्र पुष्पप्रकरः प्रक्लप्त
स्तत्राबभौ भृङ्गभराभिरामः । पुण्यप्रकषैः प्रचुरैः प्रजानां
