________________
२६० विजयपत्र त्याम् ।
दिव्यैर्दुकूलैर्वसनैश्च शोभनाः। एणीदृशो गीतसृजस्तदा व्यभु
नत्यै गुरोरप्सरसः किमागताः ? ॥ २२ ॥ मुक्ताफलस्वर्णमणीविभूषणमौक्तिककनकरत्नाभरणैः, च पुनः, दिव्यैर्दुकूलवसनः पकूलपरिधानः, शोभना रम्याः, गीतसृजो गानकारिण्यः, एणीदृशः स्त्रियः, व्यभुः शोभन्ते स्म, वदोत्सवे गुरोर्नत्यै नमनाय, कि०, अप्सरसः स्वर्गाङ्गनाआगता इति ॥ २२ ॥ श्राद्धैर्ददगिर्धनमर्थिनां तदा
यहालतोऽलोपि लिपिः सदथिता । स्वःसन्मणीगोद्रुमुखाग्रतोऽपि यत्
तैस्तत्प्रभृत्यत्र न जातमर्थिभिः ॥ २३ ॥ तदा श्रादैर्जनैः, अर्थिनां याचकाना, धनं ददद्भिः यद्भालतः सदर्थिता लिपिः विद्यमानार्थित्वलिपिः, अलोपि लुप्ता । उत्तरार्धेन तदेतुमेव व्यञ्जयति-स्वःसन्मणीगोद्रुमुखाणामपि सुरमणिसुरगवीसुरतरुपमुखाणामपि, अग्रतः पुरः, तैरर्थिभिः, तत्प्रभृति तद्दिनात् , यदिति यस्मात् कारणाव, अर्थिभियोचनाकृद्भिः, न जातं, अथिभिः पुनरथिभिर्न बभूवे इति भावः ॥ २३॥ रेजुर्ध्वजाः पुष्कलवर्णपेशला
उत्तम्भिता हट्टगृहावर्त्मसु । किं केतवोऽमी युगपत्कुपाक्षिका
हङ्कारधिक्कारकृते समुद्गताः ? ॥ २४ ॥
