________________
पृष्ठम् पतिः विषयः।। १३१ १६ कियन्ति दिनानि तत्र स्थित्वा प्रस्थाय च ततो राणकपुरं प्राप
क्रमानारदपुरीमलाकार। ४३२ १९ कतिचिदिनानि तन्त्र स्थित्वा ततो विजहार । ४३३ २ गुरूणां वर्णनम् , ते मेदिनीपुरं प्रापुः ।। ४३४ १२ ततो मेदिनीपुरतो विहरन् वैराटं नगरं ययौ । ४३५ १० ततो महिमं नगरं जगाम । ४३६ १६ ततो विहरन् क्रमाद् लोधिभाणापुरमगमत् ।
१ तत्राकब्बरनृपस्य शेखसंज्ञकमन्त्रिणः सहजः फयजीनामाऽऽगत्य
गुरुणा सह समगस्त । ४३७ १० तदाग्रहात् गुरोः शिष्यः श्रीनन्दिविजयाख्योऽष्टावधानानि
प्रादर्शयत् । ४३८ ३ अथ फयजीनामा चमत्कृतः शाहेः पुरतः श्रीहीरविजयसूरिशिष्य
स्य श्रीविजयसेनसूरेोधिआणापुरप्राप्तस्य प्रशंसां चकार । नन्दिविजयादिसाधनश्रवणेन शाहिः सूरिमाह्वयत् , सूरिश श्री.
शाहिमहलमलञ्चकार । ४४० २ तत्र भानुचन्द्रोपाध्यायाः श्रीविजयसेनसूरिपाः समभ्येयुः,
महता संभारेण सहोऽपि स्मैति । ४४१ ३ अथ लाहोरपुरस्याभ्यर्णवर्तिनं गझसंज्ञकं पुरं गुरुरगात् ।। ४४१ १३ भानुचन्द्राणां वचोभिर्गुरूनागतान् ज्ञात्वा श्रीशाहिर्मुमुदे। ४४१ १८ नृपश्च गुरोविनेयानष्टावधानादिकं द्रष्टुमाकारयामास । ४४३ ५ गुरुणा प्रेषितानां नन्दिविजयविनेयानां कौशलं रष्ट्वाऽऽ
श्चर्यभृत् शाहि शं मुमुदे । १२ ज्येष्ठमासस्य द्वादश्यां तिथौ शुक्ले पक्षे गुरुलाहोरपुरं प्राविशत् । १९ ततः सूरेराहूतये शाहिर्जनान् प्राहिणोत्, ततो गुरुरपि सबहुमा
नमुपेयिवान् । ४४९ १७ अथ शाहिना कुशलप्रमे कृते गुरूणामुत्तरम् ।
अथाष्टावधानदिदृक्षोः सभायाः श्रीनन्दिविजयोऽष्टावधानं दर्श
यामास । १५५ २३ प्रसन्नः शाहिस्तस्मै खुशफहमेति विरुदं ददौ। ४५६ १८ अथोपाश्रयमागते सूरौ, केनचिद् द्विजन्मना प्रत्यमाणि-यद् जैना.
न मन्यन्ते जगत्कर्तारमीश्वरम् , ये च जगन्मूलं परमेश्वरं न मन्यन्ते तेषां पन्थाः वृथा, मत एतेषां दर्शनमपि लाभदायिन ।
