________________
समणसुत्तं १८८. णवि होदि अप्पमत्तो, ण पमत्तो जाणओ दु जो भावो । . एवं भणंति सुद्धं, णाओ जो सो उ सो चेव ॥१२॥
नापि भवत्यप्रमत्तो, न प्रमत्तो ज्ञायकस्तु यो भावः । एवं भणन्ति शुद्धं, ज्ञातो यः स तु स चैव ॥१२॥
१८९. णाहं देहो ण मणो, ण चेव वाणी ण कारणं तेसि। .
कत्ता ण ण कारयिदा, अणुमंता व कत्तीणं ॥१३॥ .. नाहं देहो न मनो, न चैव वाणी न कारणं तेषाम् । कर्ता न न कारयिता, अनुमन्ता नैव कर्तृणाम् ॥१३॥.
१९०. को णाम भणिज्ज बुहो, णानं सव्वे पराइए भावे । ...
मज्झमिणं ति य वयणं, जाणंतो अप्पयं सुद्धं ॥१४॥ को नाम भणेद् बुधः, ज्ञात्वा सर्वान् परकीयान् भावान् । ममेदमिति च वचनं, . जानन्नात्मकं शुद्धम् ॥१४॥
१९१. अहमिक्को खलु सुद्धो, णिम्ममओ णाणदंसणसमग्मो ।
तम्हि ठिओ तच्चित्तो, सव्वे एए खयं णेमि ॥१५॥ अहमेक: खलु शुद्धः, निर्ममतः ज्ञानदर्शनसमग्रः । तस्मिन् स्थितस्तच्चित्तः, सर्वानेतान् क्षयं नयामि ॥१५॥
