________________
चेहबवंदणमहामास । वृद्धा अवगयतत्ता, अमेसि बोहया व भगवंता। पुस्-प्रमुखप. कम्मट्ठबंधणाओ, मुका तह मोयगा वेव ।। ३४९ ॥ ' बुद्धा अवगततत्त्वा अन्येषां बोधकाश्च भगवन्तः । कर्माष्टबन्धनान्मुक्तास्तथा मोचकाश्चैव १॥ ३४९ ।। एसा चउपयमाणा, अहमिया संपया उ वक्खाया । अष्टमी संपत् नवमी तिपयपमाणा, सा सबभ्रूणमिचाइ ।। ३५०॥ एषा चतुष्पदमानाऽष्टमिका संपत्तु व्याख्याता । नवमी त्रिपदप्रमाणा सा सर्वज्ञेभ्य इत्यादि ॥ ३५० ॥ तत्थं जिणा भगवंतो, सवं जाणंति तेण सबलू । सर्वज्ञाः सर्व.
दर्शिनः पासंति तेण सई, तो सबइसिणो हंति ॥ ३५१ ॥ तत्र जिना भगवन्तः सर्व जानन्ति तेन सर्वज्ञाः । पश्यन्ति तेन सर्व ततः सर्वदर्शिनो भवन्ति ।। ३५१ ॥ एगो एसालाबो, बीओ सिवमयलमाइओ एत्थ । तहओ नमो जिणाणं, जियभयाणं तु नायबो ।।३५२।। एक एप आलापो द्वितीयः शिवमचलमादिकोऽत्र । तृतीयो नमो जिनेभ्यो जितभयेभ्यस्तु ज्ञातव्यः ।।३५२।। सिवमुवसग्गविउत्तं, सिद्धसत्वं पयं च सिद्धाणं । शिवम्-अच. माहाविय-पाओगियचलणाभावाओतं अचलं।।३५३॥ शिवमुपसर्गवियुक्तं सिद्धस्वरूपं पदं च सिद्धानाम् । खामाविक-प्रायोगिकचलनाभावात्तदचलम् ॥ ३५३ ॥ अरुयं रोगाभावा, अणंतनाणोवओगोष्णंतं । भरुजम्-अन
न्तम्-अक्षयम् नासनिमित्ताभावा, नायबं अक्खयं तं तु ॥ ३५४ ॥ मरुजं रोगाभावादनन्तज्ञानोपयोगतोऽनन्तम् ।। नाशनिमित्ताऽभावाज्ज्ञातव्यमक्षयं तत्तु ॥ ३५४ ।। अबाबाहं भणियं, वावाहाकारिकम्मविरहाओ। देह-मणोगयवाहाविरहियमाहारहीणता ॥ ३५५ ॥
लम्
अबाबाधम्
