________________
वेश्यांदनमहामाई। सासबस्स हियहाए, तो सुर्व पवाद ॥३०॥ वःअर्व भाषतेऽईन् सूत्रं प्रश्नन्ति गणधराः निपुणम् । शासनस्य हितार्थाय ततः सूत्र प्रवर्यते ॥ ३०० ।। सामाइयाइया वा, वय-जीवनिकायमावणा पढौ । एसो धम्मोवाओ, जिणेहिँ सहि उवइट्ठो ।। ३०१॥ सामायिकादिका वी व्रत-जीवनिकायभावना प्रथमम् । एष धर्मोपायो जिनैः सर्वैरुपदिष्टः ।। ३०१ ॥ तित्थं जिणेहि मणियं, संसारुतारकारणं संघो। वीर्यकराः चाउवलो नियमा, कुणंति तं तेण तित्थयरा ॥३०२॥ तीर्थ जिनर्भणितं संसारोत्तारकारणं साः। चातुर्वण्र्यो नियमात् कुर्वन्ति तत् तेन तीर्थकराः।।३०२॥ संयमेव जओ सम्मं, बुद्धा नन्त्रेण बोहिया सवे । खयंसंबुद्धाः
द्वितीया सुपर तेण सयंसंबुद्धा, तेसि नमो संपया बीया ॥३०३ ॥ " स्वयमेव यतः सम्यग्बुद्धा नान्येन बोधिताः सर्वे । तेन स्वयंसंबुद्धास्तेषां नमः संपद्वितीया ।। ३०३ ॥ पुरिसा संसारिजिया, नर-नारय-तिरिय देवगइवासी । पुरुषोत्तमाः सवेसि तेसि पुज्जा, हवंति पुरिसोत्तमा तम्हा॥३०४॥ पुरुषाः संसारिजीवा नर-नारक-तिर्यग्देवगतिवासिनः ।
सर्वेषां तेषां पूज्या भवन्ति पुरुषोत्तमास्तस्मात् ॥३०४ ।। बीहंति न चेव जओ, उवसग्ग-परीसहाण घोराणं । पुरुषसिंहाः विअरंति असंकमणा, भन्नति तओ पुरिससीहा ॥३०५॥
बिभ्यति न चैव यत उपसर्ग-परीषहाणां घोराणाम् । विचरन्त्यशङ्कमनसो भण्यन्ते ततः पुरुषसिंहाः ।।३०५॥ १. इवं गावा आवश्यक २१ तमा (पृ.४०)
