________________
१८
उदाहरणम्
सिरिसतिरिविरहणं
वया वा कुशलो वैयो लङ्घन-कटुकौषधाविदानेन । बिहितारोग्यः प्राप्नोतीच्छितमर्थ च कीर्ति च ॥ ९७ ॥ एवं सुहभावजुअं, व्हाणं उज्जालणं च परिमाणं । भत्तीए कीरंतं, कम्मक्खयकारणं चैव ।। ९८ । एवं शुभभावयुतं स्नानमुज्वालनं च प्रतिमानाम् । भक्त्या क्रियमाणं कर्मक्षयकारणं चैव ।। ९८ ।। आहरणं पुण एत्थं, वीरजिनिंदस्स कमसल्लाई । अवणेत्तु सुहं पत्ता, सिद्धस्थवणी-वरयवेजा ॥ ९९ ॥
कुत्र
•
१. तचैवम् - " ततो भगवान् षण्माणीं नाम प्रामं गतः, तस्य बहिः प्रतिमां स्थितः, तत्र स्वामिसमीपे गोपो गावौ छर्दयित्वा प्रामे प्रविष्टः, दोहनानि कृत्वा निर्गतः तोच गावौ अटवीं प्रविष्टौ चरितव्यकस्य कार्ये, तदा स आगतः पृच्छति-देवायेक ! तौ बलीवर्दों ? भगवान् मानेन आस्ते तदा स परिकुपितः भगवतः कर्णयोः कटशलाके क्षिपति, एकाऽनेन कर्णेन, एकाऽनेन, यावद् द्वे अपि मिलिते तदा मूले भने, मा कश्चिद् उत्खनिष्यति इति । केचिद् भणन्ति - एका एव याबद् इतरेण कर्णेन निर्गता तदा भग्ना । कर्णयोः त्रपु तप्तं गोपस्य कृतं त्रिपृष्ठेन राज्ञा । कर्णयोर्वर्धमानस्य तेन क्षिप्मा कटशलाका । भगवतः तद्वारा वेदनीयं कर्म उदीर्णम् । ततः स्वामी मध्यमां गतः, तत्र सिद्धार्थो नाम वणिक्, तस्य गृहं भगवान् अतिइतकः- अतिगतः, तस्य च मित्रं खरको नाम वैद्यः, तौ द्वावपि सिद्धार्थस्य गृहे आसाते, स्वामी मिक्षायै प्रविष्टः वणिग् वन्दते, स्तौति च । वैद्यः तीर्थकर राष्ट्रा भणति - अहो ! ! ! भगवान् सर्वलक्षणसंपूर्णः किं पुनः सशल्यः ? ततः स बनि संभ्रान्तो भणति -- प्रलोकय कुत्र शल्यम् ? तेन प्रलोकयता दृटं कर्णयोः, तेन वणिजा भण्यते - गमय एतत् महातपस्विनः पुष्यं भविष्यति इति, तवापि ममाऽपि, भजति निष्प्रतिकमां भगवान् नेच्छति, तदा प्रतिचारितो यावद् दृष्ट उद्याने प्रतिमां स्थितः, तौ औषधानि गृहीत्वा गती, तत्र भगवान् तैलद्रोण्यां (तैलपूर्णमषायाम् ) निमज्जितः, क्षित । पश्चाद् बहुकैर्मनुष्य यन्त्रितः, आक्रान्तच पश्चात् संदंशकेन गृहीत्वा कर्षिते, तत्र सरुधिरे शलाके आकृष्ट, तयोश्व आकृष्यमाणयोभंगवता- आरसितम् तांच मनुष्यान् उत्पाव्य उत्थितः, महाभैरवमुद्यानं तत्र जानम्, देवकुलं च पश्चात् संरोहणमोषधं दत्तम्, येन तदैव प्रगुणः । तदा बन्दिवा, क्षमविला च नतौ" इति ॥ सिद्धार्थमिह - खरकवैद्योदाहरणं श्री आवश्यके ५२५ बाबायाम्, ततौ च (१० २२६ - २२७ )