________________
चांदणमहाया। सकतरो जीवोऽधिकारी वन्दनायां तत्त्वेन । कालच तिसः सन्ध्याः सामान्येनात्र विशेयः ॥ ११ ॥ मावजिणप्पमुहाणं, सोसि चेव वंदणा जइ वि। चैत्यवन्दनार्यः जिणचेझ्याण पुरओ, कीरइ बिड़वंदणा तेण ॥१२॥ भावजिनप्रमुखाणां सर्वेषां चैव वन्दना यद्यपि । जिनचैत्यानां पुरतः क्रियते चैत्यवन्दना तेन ॥ १२ ॥ जिणबिंबामावे पुण, ठवणा गुरुसक्सिया विकीरंती । चिइवंदण चिय इमा, नायबा निउणबुद्धीहि ॥१३॥ जिनबिम्बाभावे पुनः स्थापना गुरुसाभिक्यपि क्रियमाणा।
चैत्यवन्दना खल्विमा ज्ञातव्या निपुणबुद्धिमिः ॥ १३ ॥ अहवा जत्थ वि तत्थ वि, पुरओ परिकप्पिऊण जिणवित्र । कीरह बुहेहिँ एसा, नेया चिइवंदणा तम्हा ॥ १४ ॥
अथवा यत्रापि तत्रापि पुरनः परिकल्प्य जिनविम्बम् । क्रियते बुधैरेषा झेया चैत्यवन्दना तम्मान् ।। १४ ।। तीसे करणविहाणं, नजइ सुत्ताणुसारओ किं पि। सूत्रानुसारता, संविग्गायरणाओ, किंची उभयं पितं मणिमो॥१५॥णा तस्याः करणविधानं ज्ञायते सूत्रानुसारतः किमपि । संविमाचरणातः किश्चिदुभयमपि तद्भणामः ॥ १५॥ पुच्छइ सीसो भयवं!, सुत्तोइयमेव साहिउँ जुत्तं । शिष्यपृच्छा किं वंदणाहिगारे, आयरणा कीरइ सहाया? ॥१६॥ पृच्छति शिष्यो भगवन ! सूत्रोदितमेव कथयितुं युक्तम् । किं वन्दनाधिकारे आचरणया क्रियते सहायता? ॥१६॥ आयरिओदीसह सामनेणं, वुत्तं सुत्तम्मि वंदणविहाण। भाचार्यप्रतिनबह आपरणाओ, विसेसकरणकमो सस्स ॥ १७॥ वचः
मंविनाऽऽच.
