________________
सिरिसंतिसूरिविण्इ सम्मदिही संभे, सस्त समाही मयोहामावो। एमति करपसीला, सुरवरसाहम्मिया जे उ॥७७७॥ सम्यग्दृष्टिः संघः, तस्स समाधिर्मनोदु:सामावः । एतेषां हरणशीला सुरवरसाधर्मिका बेतु ॥ ७७० ॥ तेसि समापत्थं, काउस्सग्गं करेमि एचाहे। . . अमत्यूससियाई-धुव्युत्तागारकरणेणं ॥ ७७८ ॥ तेष सम्मानार्थ कायोत्सर्ग करोमीदानीम् ।
अन्यत्रोच्चसितादिपूर्वोक्ताऽऽकारकरणेन ॥ ७७८ ॥ . कस्यचिन्मतम् एत्य उ भणेज कोई, अविरहगंधाण ताणमुस्सग्गो।
न हु संगच्छइ अम्हं, सावयासमणेहि कीरंतो ७७९ अत्र तु भणेत् कश्चिद् अविरतिकान्धानां तेषामुत्सर्गः । न खलु संगच्छतेऽस्माभिः श्रावक-श्रमणैः क्रियमाणः ॥७७९॥
गुणहीणवंदणं खलु, न हु जुत्तं सबदेस-विरयाणं । प्रतिवचनम्
भणइ गुरू सञ्चमिणं, एत्तो चिय एत्थ नहि मणियं ७८०
गुणहीनवन्दनं खलु न खलु युक्तं सर्व-देशविरतानाम् । भणति गुरुः सत्यमिदमित एवात्र नहि भणितम् ७८० वंदम पगण-सक्का-रणाइहेउं करेमि उस्सग्गं । वच्छल्लं पुण जुत्तं, जिणमयजुत्ते तणुगुणे वि ॥७८१॥ वन्दन-पूजन-सत्कारणादिहेतुं करोम्युत्सर्गम्।। वात्सल्यं पुनर्युक्तं जिनमतयुक्त तनुगुणेऽपि ॥ ७८१ ॥ ते हु प्रमत्ता पायं, काउस्सग्गेण बोहिया घणियं । पडिउज्जमंति फुडपा-डिहेरकरणे ददुच्छाहा ॥७८२॥ ते खलु प्रमत्ताः प्रायः कायोत्सर्गेण बोधिता भृशम् ।
प्रत्युद्यच्छन्ति स्फुटप्रातीहार्यकरणे दत्तोत्साहाः ॥७८२॥ देवसान्निथ्यो. सुबइ सिरिकताए, मणोरमाए तहा सुमहाए । दाहरणानि अभयाईणं पि कयं, सनेझं सासणसुरेहिं ।। ७८३॥
