________________
चेहवबंदणमहामास । मुर्ति प्राप्ता अपि सुराः परिभूतं शात्वा निजतीर्वम् । संसारे अवतारं कुर्वन्ति केषाविद् मतमेतत् ॥ ७१४ ।। तेसि पडिनोहणत्यं, पारगयागं विसेसणं मणियं । नहु हुंति वारिसा जं, पारगवा मवसमुदस्स ७१५ तेषां प्रतिबोधनार्थ 'पारगतेभ्यों विशेषणं भणितम् । न खलु भवन्ति तादृशा यत् पारगता भवसमुद्रस्य ७१५ पारं पजंतं खलु, गयाग पत्ताण भवमहोयहिनो। अचंतियगमणेणं, भुजो वि तदप्पवेसाओ ।। ७१६ ।। पारं पर्यन्तं खलु गतेभ्यः प्राप्तेभ्यो भवमहोदधेः । आत्यन्तिकंगमनेन भूयोऽपि तदप्रवेशात् ।। ७१६ ॥ ते विहु अगाइसिद्धा, केहि वि इह त्ति तमिरासत्यं । ममइ विसेसणंतर-मनं पि परंपरगयाणं ॥ ७१७ ॥ तेऽपि खलु अनादिसिद्धाः कैरपि इष्टा इति तमिरासार्थम । भण्यते विशेषणान्तरमन्यदपि 'परंपरागतेभ्यः' ॥७१७।। एगुवएसादो, तो वि अमो तो वि अभयरो। एवं परंपराए, गयाण पत्ताण मुत्तिपयं ॥ ७१८ ॥ एकोपदेशादन्यः, ततोऽपि अन्यः, ततोऽपि अन्यतरः । एवं परंपरया गतेभ्यः प्राप्मेभ्यो मुक्तिपदम् ।। ७१८ ॥ नय वववं पढमो, कस्सुवएसेण सिवपयं पत्तो? । कालस्स व पढमत्तं, नत्थि चिय जेण कस्सा वि ७१९ न च वक्तव्यं प्रथमः कस्योपदेशेन शिवपदं प्राप्तः ? । कालस वा प्रथमत्वं नास्त्येव येन कस्यापि ॥ ७१९ ॥ किं
विणया नाणं नाणा, उ दंसणं दंसणाओ चरणं तु । . चरणाहिंतो मोक्खो, परंपरा इमा एवं ॥ ७२० ॥
