________________
१०२
सिरिसंतिसूरिविरह .. मत्र विशेषकारणम्
अचिरागतवणिग्मरणे द्वयोः सपल्योरिक एकः । बालप्रहामहो द्वयोरपि व्यवहारो मेघनृपपुरतः ॥५६॥ रमो चिंताइसओ सगे-यरा कहमिमीण विनेया। चिंताकारणपुच्छा, देवीए राइणो कहियं ॥ ५६१ ॥ . राजश्चिन्तातिशयः स्वके-तरा कथमनयोज्ञिया । । चिन्ताकारणपृच्छा देव्या राज्ञः कवितम् ॥ ५६१ ॥ तीऍ भणियाओ ताओ, पुतं वित्तं च कुणह दोभाए। पडिवनममायाए, मायाए जंपियं देवि ॥ ५६२ ॥ । तया भणिते ते पुत्रं वित्तं च कुरुत द्विभागे । प्रतिपन्नममात्रा मात्रा कथितं देवि ! ॥ ५६२ ॥ मा माऽऽणवेसु एवं, दवं सर्व पि देहि एयाए । अप्पेहि मज्झ पुत्तं, जीवंतं जेण पेच्छामि ॥ ५६३॥ मा माऽऽज्ञापय एवं द्रव्यं सर्वमपि देहि एतस्यै । अर्पय मम पुत्रं जीवन्तं येन प्रेक्षे ॥ ५६३ ॥ एसा सग ति नाउं, पुत्तो वित्तं च तीइ दिमाई । निद्धाडिया य इयरी,रना अलिय चिकुविएण।।५६४॥ एषा स्वकेति ज्ञात्वा पुत्रो वित्तं च तस्यै दत्तानि । निर्धाटिता चेतरा राज्ञाऽलीकेति कुपितेन ॥ ५६४ ॥ . गभगए जं जाया, मंगलदेवीऍ एरिसा सुमई । तुट्टेण ततो रना, जिणस्स सुमई कयं नामं ॥५६५॥ गर्भगते यद् जाता मङ्गलदेव्या एतादृशी सुमतिः ।
तुष्टेन ततो राज्ञा जिनस्य सुमतिः कृतं नाम ।। ५६५ ॥ पद्मप्रभसामा- पउमं बहुप्पयारं, तहवि हु रत्तुप्पलं इहं पगयं । न्यार्थः तस्सरिसी जस्स पहा, सो खलु पउमप्पहो अरहा।।५६६॥
