________________
श्री गौड़ीपार्श्वनाथ-स्तोत्रम्
१०७
मदनिद्रादि पञ्चेन्द्रियाण्यशेषतः । जितानि हास्यजिन्नूनं वैरिणी विकथाजिता ||४|| निजितौकाममोहौ च रागद्वेष विवर्जितः । धौतं सकलमिथ्यात्वं सम्यक्त्वरागरंजितः ||५|| नयनिक्षेपसंवेत्ता गुणस्थानं विशेषतः । विजानासि गुणग्राहिन् ! स्याद्वादञ्च महारसम् ||६|| पवित्रनामजापेन ज्ञानादिसकलं फलं लभन्ते सर्वधीमन्तो नैवात्र कोपि संशयः ||७|| त्वमेव प्राणकाधारस्त्वमेव हितकारकः । त्वमेव सुखसौन्दर्यस्त्वमेव भवतारकः ॥८॥ त्रैलोक्यसिंधोमवतापहतु गुरोः प्रसादप्रभुतांकितांतः । तस्यैव सानन्दसुखाम्बुराशेः पादौ सदानन्दरसेन नौमि ॥९||
॥ श्री. गौडीपार्श्वनाथ-स्तोत्रम् ॥ . दोहा । वाणी ब्रह्मावादिनी, जाणेजगविख्यात । पासतणा गुणगावतां मुज मुख वसज्यो मात ||१|| नारंगै अणहलपुरै, अहमदावादे पास । गौडीनो धणी जागतो, सहुनी पूरे आस ॥२॥ सुम बेला सुम दिन घड़ी मुहुरत एक मण्डाण । प्रतिमा ते इह पासनी, थई प्रतिष्ठा जाण ॥३॥ ( ढाल ) गुणहि विशाला मंगलीक माला, वामानो सुत साचोजी । धण कण कंचण मणि माणक दे, गौडीनो धणी जाचौजी (गु० ) ||४|| अणहिलपुर पाटण माँहे प्रतिमा, तुरक तणे घर
