________________
(७६) मुनिचन्द्रसूरिविरचितवृत्ति मेतं यादादेः, एवं च कृते यत्तत्र शुद्धशेषं किञ्चिद्राश्यन्तरमुपलभ्यते 'ईप्सितकल्पस्य ' सौधर्मेशानद्वयादिरूपस्य सा भूमिवर्तते । यथासौधर्मेशानयोस्त्रयोदश प्रस्तटाः, ते च रूपोनाश्चतुर्गुणिता जाता अष्टचत्वारिंशत् , तस्यां च स्वमुखादुक्तप्रमाणादपनीतायां जातमेकोत्तरं शतद्वयम् , इयमेव तत्र भूमिः । एवं शेषकल्पेप्वपीति ॥ १५९ ॥ भूमिप्रमाणमेव गाथाद्वयेन साक्षादाह--
एगहिया दोगिण सया, तेवगणसयं सयं च उणतीसं । . तत्तो नवाहियसयं, तिणवइ सत्तत्तरी चेव ॥ १६० ॥ एगट्टी पणयाला, तेत्तीसा एकवीस णव चेव । कप्पेसु पत्थडाणं, भूमीअो होति णायव्या ।। १६१ ॥
एकाधिके द्वे शते सौधर्मेशानयोः। त्रिपञ्चाशं शतं सनत्कुमारमाहेन्द्रयोः । शतं चैकान्नत्रिंशं ब्रह्मलोके । 'ततः' तदनन्तरं नवाधिकशतं लान्तके । त्रिनवतिः शुक्रे । सप्तसप्ततिश्चैव सहस्रार इति ॥ १६० ॥ एकषष्टिरानतप्रणतयोः । पञ्चचत्वारिंशदारणाच्युतयोः। त्रयस्त्रिंशदधस्तनौवेयकत्रिके । एकविंशतिर्मध्यमे | नव चैवोपरितने । 'कल्पेषु ' उक्तखरूपप्वेव ' प्रस्तटानां' त्रयोदशादिरूपाणां भूमयो भवन्ति ज्ञातव्याः । सर्वार्थसिद्धप्रस्तटे तु मुखमेव पञ्चकलक्षणं भूमिरिति । स्थापना चेयम्देवलोकाः सौ ई०° ब्रह्म लान्त० शु० स०आ.प्रा.
आपआर०अ०
अ० ० | मुखानि (२४९ / १९७ / १४९ १२५/१०५/८९ ७३ । ५७ ४१२९१५
भूमयः २०११५३ १२९ १०९ ९३ ७७ ६१ ४५ ३३२१२ यदर्थ चेयं मुखभूमिप्ररूपणा तत्कारणमुपरिष्टाद्वक्ष्यत इति ॥ १६१ ॥
मा०
।।
