________________
गरकेन्द्रप्रकरणम्। (२७, बोद्धव्यमिति ॥ ४९ ॥ इदानीं मुखभूमिप्रमाणानि षट्सु पृथ्वीषु स्वयमेव ग्रन्थकार आहतिरिण सय अउणनउया, दो तेणग्या य होंति पढमाए। दो सय पंचासीया, पंचोत्तर दोरिण वितियाए ॥ ५० ॥ सत्ताणउयं च सयं, तेत्तीस सयं सयं च पणुवीसं । सत्तत्तरि अउणत्तरि, सत्तत्तीसा य उणतीसा ।। ५१॥ . तेरस मुहभूमित्रो, दो दो रयणादिछट्ठिअंताणं । सेटिंदयाण करणं, सेविंदयवजिया सेसा ॥ ५२ ॥
त्रीणि शतान्येकाननवतानि ३८९ वे शते त्रिनवत्यधिके च २९३ ।। भवतः ‘प्रथमायां " रत्नप्रभायामित्यर्थः, यथाक्रमं मुखभूमिप्रमाणमेतत् । तथा वे शते पञ्चाशीते २८५ पञ्चोत्तरे द्वे शते २०५ 'द्वितीयायां' शर्कराप्रभायामित्यर्थः ॥ १०॥ तथा सप्तनवतं च शतं १९७ त्रयस्त्रिंशं शतम् १३३ एतत्तृतीयायामिति । तथा शतं च पञ्चविंशं १२५ सप्तसप्ततिः ७७ चतुर्थ्याम् । तथा एकान्नसप्ततिः ६९ सप्तत्रिंशच्च ३७ पञ्चम्याम् । तथा एकान्नत्रिंशत् २९ ॥ ५१ ॥ त्रयोदश १३ षष्ठयाम् । किम् ? इत्याह-' मुखभूमी' यथाक्रमं मुखभूमिप्रमाणे भवतः । कथम् ? इत्याह-हे हे यथाक्रमम् , कासाम् ? इत्याह'रत्नांदिषष्ठयन्तानां' रत्नप्रभादीनां षष्टपृथ्वीपर्यन्तानां पृथ्वीनाम् । यच्च पूर्व “प्रथमायां द्वितीयायां" इति भणनेऽपि पुनरिह तयोरुपादानं कृतं तत्समुदायधर्मानुवर्तनार्थम् । ततः किम् ? इत्याह-' श्रेणीन्द्रकाणां' आवलिकागतनरकावासलक्षणानां प्रमाणानयनाय 'करणं' उपायविशेषः " मुहभूमिसमासद्ध " (गा० ५४ ) इत्यादिलक्षणं
