________________
॥ प्रशस्तिः ॥
( अनुष्टुब्वृत्तम् ) झवेशशोभन ! पार्श्व !, शान्ते ! झंझुपुरस्थित ! प्रगल्भन्ती प्रसत्तिस्ते, स्ताजाड्यापहा सदा ॥१॥ सिद्धाचलेश ! नाभेय ! भीलडीमण्डनप्रभो ! विघ्नविदारि नित्यं स्यात् , सान्निध्यं सौख्यदायि ते ॥२॥ नमोऽस्तु भद्रॐकार-गुरवे भवतारिणे । सदा येषां सुधामय-दिव्याशिषा कृतिः कृता ॥३॥ नित्याप्रमत्तिवात्सल्य-वाहिनं सद्गुरुद्विकम् । प्रेरणापायिनं वन्दे अरविन्दयशोभिधम् ॥४॥ .
(वसन्ततिलकावृत्तम् ) या चन्द्रभाग्यसुमहायश-ईरिताऽभूत् , मातागुरोरनुपमोफ्कृतेः सुरम्या । . भव्यार्थबोधकजहर्षसुहेमकान्तिः, दिव्यार्थयेऽत्र सुविदे क्षतयश्च शोभ्याः ॥५॥
इति सान्वयार्थसमास-श्रीशोभनमुनिकृतचतुर्विशिक्या सह रम्यपदमविकोपेतं सान्वयार्थसमासं प्रकीर्णकस्तुतिकूलं समाप्तम् ।
