________________
. (७५)
अस्पष्टावणत्तिवनुनि वा।१।३ । २५ । अवर्णभोभगोअघोभ्यः परयोः पदान्तस्थयोर्वययोरपृष्टावीषत्स्पृष्टतरौ वयो स्वरे परे स्याताम्, अवर्णात्त परयोोरुञ्वजे स्वरेस्पष्टौ वा स्याताम् । पटवू, असावें, कयु, देवायु, भोयेंत्र, भगोपत्र, अघोयेंत्र, पटविह, पटविह. असाविन्दुः असाविन्दुः तयिह तयिह, तस्मायिदम् तस्मार्थिदम् ॥ २५ ॥ ........ • ॥न स्पष्टौ अस्पष्टो रपशेणिजन्तात् क्तप्रत्यये ‘णो दान्तशान्त० ।४।४।७४। इति निपातनम् । भिन्नावयवत्वप्रतिपादनाय तूशब्दः । ईषत्स्पृष्टतरौ-उच्चारणे मन्दतरप्रयत्नौ। शिथिलस्थानकरणपरिस्पन्दावित्यर्थः । शिथिलाभ्यां स्थानकरणाभ्यामुच्चार्यमाणो वकारयकारी अस्पष्टाविति । अस्पष्टावित्येको योगः, अवर्णात्त्वनुनि वेत्यपरो योगः, प्रथमे योगे वेति न सम्बध्यते अत एव नित्यमस्पष्ट-विधानम् । सर्वमिदमवर्णपदोत्तर तुशब्दात्सूवितम् । पटों उन , अवादेशः । उत्तरयोगेनावर्णात्परयो: यवयोः उवर्जस्वरे परे एव विकल्पतः अस्पष्टवययोविधानात् उपरे नित्यं तौ भवतः । असौ उ, 'अदसो द: सेस्तु डौ ।२।१।४३। इत्यदसो दस्य सः, कस् उ सो रु: ।२।१। ७२। 'रोर्य' ।१।३।२६। अस्पष्टो यः, देवास् उ, भोस् अत्र इत्यादी। पटो इह, अवादेश:, विकल्पेन अस्पष्टो वः, स्वरे वा ।१।३।२४। इति लोपो वा, पट इह, पक्षे पटविह एवमग्रेऽपि ॥२५॥....
रोयः।१।३ । २६ । अवर्णभोभर्गोअघोभ्यः परस्य पदान्तस्थस्य रोः स्वरे परे यः स्यात् । कयास्ते, देवायास्ते, भोयत्र, भगोयत्र, अघोयत्र ॥२६॥
॥ रोः षष्ठी, यः प्रथमा। रकारमात्रस्य यत्वविधाने पुनरत्रेत्यादावपि यत्वं प्रसज्येतेति रोहणम् । अत्रानन्तरोऽपि अवर्णादिति नानवर्तते भो इत्यादिभ्यो यकारस्यास्पष्टयकारविज्ञानात् इति व्यवहितोऽपि अवर्णभो.
