________________
(२९४)
सेनाऽस्य स विष्वक्सेनः ॥२६॥
भादितो वा ॥२॥३॥२७॥ नक्षत्रवादिन इदन्तात् परस्य स एति परे समासे ए वा स्वात, मास्नि । रोहिणिषेणः । रोहिणिसेनः । इतइति किम् । पुनर्वसुषेणः
१२७
रोहतेः 'द्रह-वृहि-दक्षिभ्यः' ( उणा. १९४ ) इति बहुवचनादिणे रोहिणः । ततः 'रेवंतर'हिण झे' ।२।४।२६। इति डी:, 'अस्य इयां लुक्' ।२।४१८६॥ इत्यकारलोपः। रोहिण्य इव कल्याणिनी सेनायस्य 'ड्यापो बहल नाम्नि' ।२।४।९८। इति सूत्रण ईकारस्य हस्वत्वम् पक्षऽनेन षत्वं 'स्व र्णा' ।२।३।६३॥ इति णत्वं च । रोहिणिषेण एवं नामा राजा। पूनर्वसुषेण इति - पुनर्वसुषेण इत्यत्र पूर्वेण नित्यमेव षत्वम् ॥२७॥
विक्रशमिपरेः स्थलस्य ।।३।२८ ।
एभ्यः परस्य स्थलस्य सः समासे स्यात् । विष्ठलम् । कुष्ठ• लम् । शमिष्ठलम् । परिष्ठलम् ॥२८॥
विष्ठलादिशब्दः संज्ञाया अप्रतीते: नाम्नीति नानुवर्तते। तिष्ठस्यत्र सिकतादिमिति 'स्थो वा' । उणा० ४७३ । इल्यले स्थलम्, विगतं स्थलम् अथवा बोनां पक्षिणां स्थलं विष्ठलम् कुत्सितं स्थलम् अथवा कोः • पृथ्व्या स्थलम् कुष्ठलम् विकुशधावण्ययानव्ययाविति अव्ययपक्षे 'गति - क्वन्य० ॥१॥४२॥ इति 'प्रास्यवः ।।१।४७। इति च समासोऽन्यत्र षष्ठोसमास: शमिशब्दात् 'इतोऽक्तयर्थाद' '२।४।३२॥ इति ज्यां शमशब्दात गौरादित्वाद ङ्यां शमीशब्दः, शमीनां स्थलम् शमिष्ठलम्, 'ड्यापो बहुल नाम्नि २९९॥ इति ह रस्वः, सूत्र हस्वस्य शमिशब्दस्योचारणाद् भन्नि भवति - शमीस्थलम् बाहुलकान हरस्वत्वं न भवति यदुक्तम्
