________________
(१६२)
अव्यजने |२||३५|
त्वदादेरिदो व्यञ्जनादौ स्यादौ परेऽन्वादेशे अः स्यात् । अवृत्स्यन्ते । इमकाभ्यां शैक्षकाभ्यां रात्रिरधीता । अथो आध्याम - हरत्यधीतम् । इमकेषु अथो एषु । अनगिति वक्ष्यमाणादिह साको-प विधिः ॥ ३५ ॥
तकार उच्चारणार्थोऽन्यया 'सो रु' | २|१|७२ | 'अतं ति०' ||३|०| इत्यदि वृते 'ओ' इत्यनिष्ट रूपं स्यात् । इदमिति कार्यो निमित्त कार्यमिति निदेशक्रमे प्राप्ते कार्यस्य पूर्वमुपादानात् यद्वातरसूत्र 'अनक' |२|| ३६ | इति प्रथमान्त विशेषणोपादाणाद्वा । इदमः इति षष्ठयन्नमपि सर्वादेशार्थं प्रथमान्तयेह विपरिणम्यते । अन्वादेशे सौ अयमाद्या देश: सावकाशः विभक्तयन्तरे त्वन्वादेशेऽदादेश: सावकाश: अन्वादेशे सौ तु परत्वादयमाद्या देश: अयोऽयं शीलवान् । शैक्षकाभ्यामिति शिक्षि विद्य पदाने शिक्ष. ते इति 'णकतृचौ ' ५।१।४८ । इति णकः ततः स्वार्थे 'प्रज्ञादिभ्यो' ॥७।२।१२५॥ इत्यण् यद्वा-शिक्षणं शिक्षा 'क्त'टो गुरोव्यञ्जनात्' ५।३ । १०६ । इत्यप्रत्ययः ततः शिक्षा वित्तोऽधीयाते वा पदक्रम शिक्षा ० ' | ६ |२| १२६ | इत्यकः ततः शिक्षकावेव शैक्षको प्रज्ञादित्वात्स्वार्थे ण् ' यद्वा - शिक्षायां भवी 'शिक्षादेश्चाण्' |६|३ | १४८ । इत्यण् तत्तो 'यावादिभ्यः कः ७|३|१५| इति स्वार्थे कः ||३५||
अनक |२|१|३६|
स्यदादेव्यंजनादौ स्याटौ परेऽश्वजं इदम् अः स्यात् । आभ्याम् । आभिः । एषु । आसु । अनगिति किम् । इमकाभ्याम् । त्ययामित्येव । अती भ्याम् (३६ ॥
पृथग्योग रम्भाद् 'अन्वादेशे' इति निवृत्तमन्यथा साकोऽनकोऽप्यन्वादेशे पूर्व सूत्र णैवादेशस्य सिद्धत्वात्सूत्रारम्भवैयथ्यं स्यात् । अन्वादेशनि
