________________
(१०४)
॥१३॥
तीयं ङित्कारों वा ।१।१४। तीयान्तं नाम सि-स्-डीनां कायें सर्वावी न स्याताम् । द्वितीयस्मै, द्वितीयाय । द्वितीयस्य द्वितीयाय । डिस्कार्य इति किम् ? द्वितीयकाय ॥१४॥
'प्रत्यय: प्रकृत्यादेः ।७।४।११५॥ इति प्रकृतेराक्षेपात्तीयस्य विशेषणात् 'विशेषणमन्तः ।७।४।११३॥ इत्यन्तलाभे तीयान्तमिति । द्वितीयस्यै'सर्वादेर्डस्पूर्वाः ।१।४।१८। द्वितीयकाय- ङित्कार्ये एव सर्वादित्वादक न भवति । कप्प्रत्ययान्तस्य सर्वादित्वं तु डतरड़तम ग्रहणेनैव निषिद्धम् ॥१४॥ :
TE
अवर्णस्यामः साम् ।१।४।१५। अवन्तिस्य सर्वादेरामः साम् स्यात् । सर्वेषाम् । विश्वासाम् ॥१५॥ ........
_ 'विशेषणमन्तः ।७।४।११३॥ इति परिभाषाप्रवर्तनादाह- अवर्णान्तस्येति । परस्सरा०।१२।१। इति आमः सामादेशे कर्तव्ये तदा प्रक्रियालाघवातत्रं व सामादेश उच्येत आमादेशं कृत्वा सामादेशकरणे प्रयोजनाभावात्, परोक्षादेशस्तु आम् धात विधीयमान: सर्वादेर्न संभवति 'कर्तु: क्विप्० ।३।४।२५। सूत्रन क्विबन्तस्य सर्वादस्तु सभवेऽपि स्यादेरित्यधिकारान्निरासे पारिशेषात् षष्ठीबहवचनस्येवामो ग्रहणम् । सर्वेषाम- सन्निपातलक्षणो विधिरनिमित्त तद्विघातस्य' इति न्यायस्यानित्यवात् 'एद् बहुस्भोसि ।१।४।४। इत्येत्वं सिद्धम् । विश्वासाम्- विश्वशब्दादापि अनेन सामादेशः ॥१५॥
नवभ्यः पूर्वेभ्यः इस्मात्रिमन्वा ।१।४।१६॥ पूर्वा विभ्यो नवभ्यो ये इस्मास्मिनौ यथास्थानमुक्तास्ते वा. स्युः ।
