________________
अथ चतुर्थः पादः ॥
अत आः स्यादौ जस्भ्याम्ये |१|४|१|
स्यादौ जसि भ्यामि ये च परेऽकारस्य आः स्यात् । देवाः, आभ्याम्, सुखाय । स्यादाविति किम् ? बाणात् जस्यनीति क्विप्बाणजः 191
1
|| अतः षष्ठी, आः सिगदिर्यस्य स तस्मिन्, जस् च भ्यां च यश्च तस्मिन् । देवेत्यस्य नावे 'अघातुविभति०' | १|१|२७ इत्यनेन नामस्वे 'नाम्नः प्रथमैक०' । २।२।३१: सूत्रात् देवशब्दाज्जसि 'समानानां तेन दीर्घः' |१| २|१| इति दीर्घ बाधित्वा 'लुगस्या०' | २|१|१|११३ ॥ इति प्रथमाकारस्थ लुक्प्राप्तौ अनेनाऽकारः । इदम् + भ्याम् 'अनक्' | २१६६| सूत्राकारादेशे प्रकृतसूत्रणा च । अथवानीति 'क्वचिद्' | ५|१|१४७। इति डेऽ प्रकृतेः रूपम् । सुखायेति-सुख +ङ इति स्थिते ' हो० | १|४|६| इति येsनेनाकारे च । न च सन्निगत-लक्षणो विश्विरनिमित्तं तद्विघातस्य' इति न्यायेन यादेशोऽकारस्य विधाताय न प्रभवेदिति वाच्य ग्रहण वैयर्थ्याप्रत्तः । यादेवास्य 'स्थानोवा' ॥७४|१०९ । इति परिभाषया स्यानित्वं ज्ञयम् बाणन इति - अत्र जस: ( कसूत्र मोक्षणे १२२३ ) इत्यस्य सम्बन्धित्वात्स्यादित्वाभावान्नाकारः । मनु' प्रत्ययाप्रत्यययोः प्रत्ययस्यैव " इति न्यायेन स्यात्रिग्रहणाभावेऽपि जसादिप्रत्ययस्यैव प्राप्स्या बाणज इत्यादी जस्प्रत्ययाभावानाकार: प्राप्नोति, तत्र जस्भ्यां प्रत्ययौ स्यादावेव वर्तते तारयत्र जस्भ्यांसाहचर्याद् यप्रत्ययोऽपि स्यादेरेव गृहीष्यति । तेन बने साधुः तत्र साधी । ७|१|१५| इति प्रत्यये वन्य इत्यत्रापि 'अवर्णवर्णस्य' | ७|४/६५ इति बाधित्वाऽऽक! रो न स्यात् स्यादित्वाभावात् । तथापि अधिकारार्थं स्यादावित्युक्त तेन शुचिशब्दात् स्त्रीलिङ्ग) ङीप्रत्यये कृते 'ङित्यदिति' | १|४|२३| सूत्रण नैकार: प्रत्ययस्य स्यादित्वाभावात् |१|
