________________
१० (तौ)
तौ
ते
*
*
१. ते बे भणे छे २. ते बे पीवे छ ।
ते बे पूछे छे ४. ते बे बतावे छे
ते बे तरे छे ते बे सन्तोष पामे छे ते बे लई जाय छे ते बे भीजाय छे ते बे पडे छे . ते बे नमे छे ते बे पूजा करे छे ते बे जमे छे ते बे पोषण करे छे ते बे नाशी जाय छे ते बे मळे छे ते बे सान्त्वन करे छे ते बे भूले छे ते बे फरे छे ते बे खसे छे ते बे मरे छे ते बे जीवे छे ते बे क्रीडा करे छे ते बे जाप करे छे
बे जुवे छे बे उभा छे
जाय छे ते बे भूले छे ते बे खेद पामे छे
चिन्तन हैम संस्कृत-भव्य वाक्य संग्रह २९. | ते बे शान्त थाय छे
| ते बे पार पामे छे .. ३१. | ते बे झंखे छे .
| ते बे कहे छे | ते बे प्रवेश करे छ । ते बे दुःखी थाय छे
बे शान्त करे छे. ते बे हसे छे . .. ते बे पालन करे छे | ते बे चोरी करे छे ते बे प्रमाद करे छे
ते बे विहार करे छे ४१. ते बे भाषण करे छे
| ते बे निन्दा करे छे ४३. | ते बे परीक्षा करे छे ४४. | ते बे महेनत करे छे
| ते बे (पाणीथी) तृप्त थाय छे| | ते बे (भगवान्ने ) भजे छे
ते बे (झाड) सळगे छे ४८. | ते बे (चश्मा ) पहेरे छे ४९. ते बे युद्ध करे छे
ते बे मारे छे | ते बे बोले छे
ते बे विजय पामे छे . |ते बे (गरीबी) भोगवे छ ।
ते बे ( दुःश्मनोने) मारता नथी| ५५. ते बे निवेदन करे छे
| ते बे (सोना महोर) गणे छे
| ते बे (आँख) धोवे छे ५८. | ते बे कपट करे छ ।
