________________
[८१६] प्राकृतव्याकरणम् निअ-मुह करहिं वि मुद्ध कर अन्धारह पडिपेक्खइ । ससि मण्डल चन्दिमए पुणु काह न दूरे देक्खा ॥ जहिं मरगय-कन्तिए संवलिअं ॥ ३४९ ॥
ङस-उस्योहे । ८। ४ । ३५०। _____ अपभ्रंशे स्त्रियां वर्तमानानाम्नः परयोस् उसि इत्या. तयोर्हे इत्यादेशो भवति ॥ उसः। तुच्छ-मझ्झहे तुच्छ-जम्पिरहे। तुच्छच्छ-रोमावलिहे तुच्छ-राय तुच्छयर-हासहे। पिय--वयणु अलहन्तिअहे तुच्छकाय-वम्मह-निवासहे॥ अन्नु जु तुच्छउं तहे घणहे तं अक्खणह न जाइ। कटरि थणंतरु मुद्धडहे जे मणु विचि ण माइ ॥ उसेः। फोडेन्ति जे हियडउं अप्पणउं ताहं पराई कवण घण। रक्लेजहु लोअहो अप्पणा बालहे जाया विसम थण
॥३५०॥ भ्यसामोर्तुः । ८।४ । ३५१ । अपभ्रंशे स्त्रियां वर्तमानानाम्नः परस्य भ्यस आमच हु इत्यादेशो भवति ॥ भल्ला हुआ जु मारिआ बाहिणि महारा कन्तु । ' लज्जेवं तु वयंसिअहु जइ भग्गा घर एन्तु । वयस्याभ्यो वयस्यानां वेत्यर्थः ॥ ३५१ ॥
हि । ८।४।३५२ । अपभ्रंशे स्त्रियां वर्तमानानाम्नः परस्य के सप्तम्येकवचनस्य हि इत्यादेशो भवति ॥
